Kehf:49'da şöyle anlatılır; "Kitap ortaya konulmuştur. Suçluların onun içindekilerden korkarak, 'Vah bize! Bu kitap da ne oluyor? Ne küçük ne de büyük hiçbir şey bırakmıyor,her şeyi sayıp döküyor!' dediklerini görürsün. Yaptıklarını hazır bulmuşlardır. Rabbin kimseye zulmetmez."
İman ve salih amel ilişkisi, tohum ve ağaç ilişkisi gibidir. Eğer toprakta tohum yoksa, ağaç meydana gelmesi söz konusu olamaz. Ama eğer toprakta tohum olduğu halde ağaç meydana gelmiyorsa, onun anlamı tohumun toprakta gömülü kalmış olmasıdır.
Hz.Ömer Sahâbîlere:
“–Allah’ın yardımı ve fetih geldiğinde...
diye başlayan Nasr Sûresi hakkında ne düşünüyorsunuz?” diye sordu. Bir kısmı:
“–Yardım görüp fetih gerçekleşince Allah’a hamd ve istiğfar etmekle emrolunmaktayız.” dedi.
Kimi de hiç yorum yapmadı. Ömer (r.a) bu sefer bana hitâben:
“–Ey İbn-i Abbâs! Sen de böyle mi düşünüyorsun?” dedi. Ben:
“–Hayır!” dedim.
“–Peki, ne diyorsun?” diye sordu. Ben de:
“–Bu sûre, Efendimiz’in(sav) ecelinin geldiğini kendisine haber verdi. Allah’ın yardımı ve fetih sana gelince -ki, bu Sen’in ecelinin geldiğinin alâmetidir- Rabbini hamd ile tesbih et, bağışlanma dile!
Çünkü o tevbeleri kabul edendir.” buyruluyor dedim.