Tek Başına
Harold RobbinsTek Başına Sözleri ve Alıntıları
Tek Başına sözleri ve alıntılarını, Tek Başına kitap alıntılarını, Tek Başına en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yüz metreyi sekiz saniyede koşamayacağını, sabah rüzgarını arkadan yese de martılar gibi gökyüzünde süzülmeyeceğini anlamıştı artık. Ve kimi sabahlar, felaket dolu öğleden sonralara dönüşebilirdi. Bu kabul edilmesi gereken bir gerçekti. Başarısızlığın, yeteneksizliğin belirtisi değil insanlığın, kusur sahibi olma hakkının simgeleriydi. Artık korkması gerekmiyordu... hiçbir şeyden korkmayacaktı artık.
"Benden daha ne istiyorsun?
- Beni sevmeni..
Seni, istediğin biçimde sevemem. Sadece benim istediğim türde bir sevgi olabilir bu."
"Haksızlık bu!
Dünya haksızlıklarla dolu, küçük kız.
- Neden bana küçük kız diyorsun? Küçücük bir kızsın da ondan. Daha yeni büyüyorsun. Kadın olmaya çalışıyorsun.
- Belki haklısın. Kadın bedeninde küçücük bir kızım."
"Neden bilmiyorum ama annemle ne zaman konuşsak, kendimi savunmak zorundaymışım gibi gelir bana."
"Ama hiçbir şey gerçek mutluluğu tattırmıyordu. Sevgiyi, aşkı arıyor, arıyor bulamıyordu bir türlü."
"Eski günler diye birşey yoktur. İyi günler kötü günler vardır sadece. Kimi zaman iyileri kötüler, kimi zaman da kötüleri iyiler izler. Bunları sağlamakta senin elindedir."
Insanların acımasızlığı ne garipti, ne korkunçtu Tanrım! Kişinin iyiliğine inanmaktansa kötülüğüne inanmaya dünden razıydılar.
《Acaba hâlâ...》
《Evet.》
《Bakire mi kızım? 》
《Evet. Bütün derdiniz buysa, kızınız hâlâ bakire!》
Derin bir soluk aldı Veronica:
《Öyleyse hiçbir şey olmadı. 》
Doktor acı acı gülümsedi:
《Evet hiçbir şey olmadı. Göğüslerinde, vajinasında üçüncü derece yanıklar var. Burnu kırılmış. Boynu, omuzları, bacakları dişlenmiş. Ama bakire hâlâ. Dediğiniz doğru... hiçbir şeyi yok!》
Birbirimize aşık olamayacak kadar genciz.
"Yalnızlık! Herkes için sorun birdi. Kadın, erkek, çocuk, genç, yaşlı. Kalabalığın, insan topluluklarının arasından sıyrılıp, kapıyı ardından kapadığın an, yalnızlık denilen, o dibi görünmez, kapkaranlık deliğe yuvarlanmak yok mu!!"
"Belki aşık olmayı beceremiyorum, diğer insanlar gibi. Bütün bildiğim, kimseye köle olmak istemediğim. Özgür olmak!"
Beyazlar için çok güzel bir dünyaydı bu...
《Benden daha ne istiyorsun? 》
《Beni sevmeni. 》
《Seni, istediğin biçimde sevemem. Sadece benim istediğim türde bir sevgi olabilir bu.》
Tanrı değildi. Kimseyi cehenneme gitmekten alıkoyamazdı.
Kimse beni kullanamaz. Kimse. Nedeni önemli değil. İster aşk olsun ister nefret için olsun, kimse beni kullanamaz.
Salt verebileceğini sunmakla yetinecekti artık. Bu güne kadar hep başkalarını mutlu etmek, onların istedikleri biçime, kılığa girmek için çabalamıştı. Ama bir işe yaramamıştı bu. Mutlu olamamıştı. Değişik kişilere değişik biçimlerde görünemezdi. Yeteneklerinin sınırlarını anladığı saniye, suçluluk duygusundan sıyrılmayı başarmıştı.