Kör bir kuyuda yüregim. Günesimi çaldi birileri. Karanlik doldu her yanima. Hapsoldu bir kafese ruhum. Lisanima kezzap döktüler, yanginlarda kaldi kelimelerim. Avuçlarimda noktalar. Tüm cümleler son buldu. Ve yildizlar kaydi gögümden. Ay gelmez oldu gecelerime. Günlere dönmez oldu dünya. Zamanin dibine takildim ve hatta çakildim. Lügatimden çikti tüm bilinmislikler. Dünyaya hiç gelmemisçesine yabanci, herkesi taniyormusçasina tecrübeli. Ama yalniz. Bir basina. Basim bile agir bana. Alemi yüklendim sirtima. Ne yolum belli ne menzilim. Kör bir kuyuda yüregim. Karanliklari hifzettim. Ezberledim duvarlari. Yine de tutunmaz ellerim. Kör bir kuyuda yüregim. Yusufça degil masumiyetim ama bir kervan beklemekteyim. Misir degil niyetim lakin rüyalarimin tabirini dilerim. Rüyalari zindan olanin tabirine bir Yusuf yetisir.