Tezkiretü'l Evliya
Feridüddin AttarSözler ve Alıntılar
Câfer-i Sâdık Hazretleri
“Öncesi korku, sonu özür olan günah, kulu Hakk’a yaklaştırır. Öncesi güven, sonu kibir olan ibadet de, kulu Hak Teâlâ’dan uzaklaştırır. Kendini beğenmiş olan itaatkâr, aslında âsîdir. Özür dileyen âsî de hakîkatte itaatkârdır.”
Sayfa 55
"Kıyamet gününde yetmiş bin melaike yaratılacak, Üveys onların arasında cennete girecek, hiç kimse onu bilmeyecek. Zira dünyada gizli ibadet ettiği ve kendisini halktan gizlediği için ahirette onu kimse bilmeyecektir."
Hak Teala hadis-i kudside buyuruyor:"Benim velilerim kubbemin altında gizlidir. Onları benden başka kimse bilemez."
Sayfa 11
Üveys-el Karani(rahmetullâhi aleyh)
"Allah ile işi olanın başkasında muhabbeti olmaz, zinhar Hak ile huzurunu sıkı tut ki ancak dinlenmek onun sohbetindendir."
Sayfa 15
Bayezid-i Bestami...
"Bir mürşid şeyhini düşünde gördü ve sordu:
"Münker ve Nekir'den nasıl geçtin" Şeyh dedi ki:" Münker ve Nekir "Rabbin kimdir?" Diye sorduklarında ben:" Varın Allah'a sorun Bayezid senin neyindir, deyin. O ne derse Bayezid odur." Dedim. O 'Bayezid kulumdur" demeyince , benim bin kere "Rabbim O'dur" dememin faydası yoktur."
Sayfa 48
Bayezid-i Bestamî
"Ya Yahya! Eğer Adem atamızın safvetini, Cebrail'in temizliğini, İbrahim 'in dostluğunu, Musa 'nın şevkini, İsa'nın tecridini ve Muhammed Mustafa'nın muhabbetini sana verseler razı olma, daha büyüğünü talep eyle. Allah'ın dergahında ne yüce şeyler vardır. Herbir kula kendi himmeti kudretince verir. Zinhar sen himmetini büyük tut. Hak dergahın büyüktüt. Zinhar sen az nesneye razı olursan, o makamda kalırsın."
Sayfa 44
Mecusi sordu " Hak teâlâ bu halkı niçin yarattı ve rızkını da verdi.Sonra bunları niçin öldürür ve neden diriltir?"
-"Anın birliğini ve kudretini, rızkını vererek Rezzaklığını, öldürerek Kahharlığını tekrar dirilterek anın bakîligini bilsinler diye dedi."
Mecusi bu sözleri işitince iman etti.Ona bu sözleri söyleyen zât ise bir ses işitti düştü bayıldı.
"Sen 70 yıllık müslümansın akıbetinin ne olacağını bilir misin?"
Sûfi yer/toprak gibidir, üzerine türlü kötü şeyler atılır, ama ondan hep güzel şeyler çıkar.