50 sayfa boyu Taryn’in “özür dileyişini” okumak zevksizdi. Çünkü okuduğum hiçbir şey gözümde birinci kitapta yaptıklarını haklı çıkarmadı. Yaptığı şeyler affedilebilir, evet fakat ÇOK aptalca. Locke kadar toksik bir karakterin ona aşkı öğretmesine izin veriyor. Taryn karakterinin hayatta savunacak bir şeyinin olmayışını sevmiyorum. Muhtemelen seri ya bu karakterin aydınlanması ya da ölmesiyle biter. Sırf ana karakterin ikizi diye dikkat çekici bir sona sahip olur. Ama hak ettiğini düşünmüyorum. Bence asıl, gereksiz “hikaye parçası olma isteği”nden ötürü bir hikayenin parçası olamamalı kitapta.
