"senin eski arkadaşın luke," diye düzeltti poseidon. "o da vaktiyle böyle sözler vermişti. hermes'in gurur ve neşe kaynağıydı. bunu aklından çıkartma percy. en cesurlar bile düşer."
"sis yüzünden neyi ne kadar gördükleri belirsiz. işin aslını bilseler de umurlarında olacağından şüpheliyim. bazen ölümlüler canavarlardan bile fena olabiliyorlar."
"çok vaktim yok," dedi annem. "percy, ne karar verirsen ver, seni seviyorum. annabeth için en iyi şeyi yapacağını da biliyorum."
"bundan nasıl emin oluyorsun?"
"çünkü o senin için aynısını yapardı."
kıvırcık çaresizlik içerisinde thalia'ya baktı. bunun için üzülmemeye çalıştım. eskiden kıvırcık yanıt aradı mı bana koşardı ama thalia benden kıdemliydi.