"Üstüne daha kaç uydurma yaşam biçecekti? Kendini düzmece belgelerle dolaşan casuslar, bir çok kimlik taşıyan sahtekarlar, madrabazlar gibi duyumsuyordu."
Ötelenme, Değişme, Aranma, Savrulma, Bulunma. Dön baştan, tekrardan, bir daha…
"Biliyor musunuz ben şimdi Toğrul Kuşu'nun, ikinci bir cinse gereksinim duymadan üreyen, kendi kendine büyüyen o kuşun resmini yapıyorum…"
Toğrul Kuşu'yla kendini özdeşleştirmesi yalnızlığının ayak diremesinden miydi? Ateş İyesi'ydi o. Yüreğini köz köz oyan Sıcaklık Tanrısı'nın üstüne saldığı duman isinde boğulmamak için alev almalı, tutuşmalıydı. Yanıp kül olsa da boyun eymemeli... Külünden yeniden vücut bulan Toğrul Kuşu gibi...
Ne yöne uçacaktı? Aklının izinde yeniden doğuşa mı, yüreğinin akışında yeniden dönüşe mi?
Atılmışlığında durakalmamak için bir güce gereksinimi vardı. Tansık güç Toğrul Kuşu'nun teleklerindeydi.
