Topaç
Gülayşe KoçakTopaç Gönderileri
Topaç kitaplarını, Topaç sözleri ve alıntılarını, Topaç yazarlarını, Topaç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir bilim insanı için birikimlerini bilimsel yarara dönüştürememekten ve bu konuda sürekli engellenmekten daha acı ne olabilir?
Sayfa 90Kitabı okudu
Ortaya koyduğun canının bile süprüntü gibi bir kenara itilmesi kadar korkunç, onur kırıcı bir şey olamaz.
Öyle bir Berraklıkla görüyorum ki her şeyi ve üzerimde öyle bir doygunluk hali var ki... Hayatımda her şeyi yaptım, bütün mevsimleri yaşadım sanki.
İnsan evladı, belki de tarih boyunca acıya hakim olabilmeyi istedi. yoksa kendine bile niçin acı çektirsin?
Bu toplumda kadınlar sevgiyi neden bilmiyorlardı? Neden hiç aşık olamadan, cinsel güdülerini nasıl doyurabileceklerini bilemeden evleniyorlardı?
Bunca acı yaşamış ve yaşatmış olan bir toplum, hissetmeyi tekrar öğrenebilir mi? Ya sevmeyi?
Göz dediğin nedir ki, sonuçta bir organ. Gözü bazı hallerde Ruhun penceresi yapan nedir peki?
İrkilmiştim, bu kadarını, sevgiye yabancılaşmanın böylesini, böyle derinin beklemiyordum.
Korkum, kendimle ilgili. Kendime güvenim sarsılıyor. Her saat daha güçlü bi şekilde hissediyorum bunu, çünkü duyarsızlık, feci bulaşıcı bir şey ve ben giderek şaşırmamaya başladım
Anılara hazırlıksız yakalanmamak için sürekli, bir tür denetim altında tutulan bir hayat... Beklenmedik yer ve zamanlarda hüznün üzerime çökmemesi için harcanan dikkat... Ayrılığın ve özlemin acısını büyük bir enerjiyle geçiştirmenin yoruculuğu... Birilerini sevebilme bile, acaba tüm bu çabalardan kurtulabilecek miyim?
Unutmak...anının ölümü. Unutmak, bu anlamda, kişinin kendisinin de bir parçasının ölümü değil mi?
Duygularıma güvenemiyorum artık, sanki onlar aracılığıyla bütün algıladıklarım çarpıtılmış durumda.
Bağlayıcı şeylerden kaçınmak istiyormuş, ne demekse...
Söylenenle kastedilen nadiren örtüşüyor. Hatta kimi kişide asla örtüşmüyor