Yere yapışık, tek katlı, üç odalı, menkul değeri makama göre ucuz, sahibe göre servet olan evler, tek hamleyle ikiye bölünüyor. Evin yarısı yerde, yarısı ayakta duruyor. Dış cephede açılan koca bir deliğin içinden renkli duvarlar dışarıya bakarken, ikinci ve ardından üçüncü hamle geliyor. Ardı ardına gelen hamlelerle evler yerle bir oluyor. Kare metre başına kilogramlık şarapnel parçaları düşüyor. Alın teri ve emeğin sembolü hava boşluğuna uçuyor, enkazlar tapunun üstüne çöküyor. Yer çekimi çekemiyor o sembolü kendine, tutamıyor evlerin yanında. Evlere harcanan vakit, verilen masraf: Bir rüzgâr, bir esinti, bir rüya gibi kaybolup gidiyor. Terazinin ağır kolları gene fakirhanelerin sırtına basıyor. Dua ile yapılmış evler, beddua ile bir bir yıkılıyor. Aynı dinin mensupları, aynı yapıya bir gün dua, başka bir gün beddua ediyor. Bir şehir insan eliyle küllerine gömülüyor.

Yazar: