Trajikomik Çelişkiler
Seyit Cem KavakTrajikomik Çelişkiler Gönderileri
Trajikomik Çelişkiler kitaplarını, Trajikomik Çelişkiler sözleri ve alıntılarını, Trajikomik Çelişkiler yazarlarını, Trajikomik Çelişkiler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Birinin size, “Zamanım yok, kafamı
kaşıyamıyorum” demesinin altında yatan gerçek şu: sana zaman
ayıramam, o kadar önemli değilsin, öncelikte değilsindir.
Tüm çelişkilerimizin altında yatan gerçek sebep, para ve güç
hırsımız. Ego ve arzularına teslim olmuş, doyumsuzlukla yaşayan biri,
mutluluğu bulacağını sanıyorsa büyük bir yanılsama çıkmazına girer.
İnsanlara da kızmıyorum esasen, “Parasız insan, boş insandır”
felsefesinin hayatın gerçeği olduğu toplum yapısında paraya, güce daha
çok sahip olarak saygınlık ve adam yerine konmayı istiyoruz.
İnsanoğlu nefret ettiğini söylediği şeylerin, aslında gerçek
hayranıdır. Övdükleri davranışların tam tersini yaparsanız, daha çok
ilgi çekersiniz.
Ezberlere ters gelen fikre, davranışlara düşmanlık
ediyoruz.
Eleştiri yapmayı sever, eleştiri yapılmasına katlanamayız. Kendi
hatalarımızı görmeyip başkalarının hataları hakkında gevezelik ederiz.
Özel insan olduğumuza kanaat getiririz. Başarısız olunca bunun
beceriksizliğimizden değil, çevresel faktörlerden kaynaklandığına
inandırırız. Gerçekte neyin ne olduğunu biliriz. Ama işin kolayına
kaçıp benliğimizi kandırma yoluna gideriz. T
Başarıya olan kıskançlık ve az olsun, bizim olsun anlayışına sahibiz.
Güven vermeyen kişilerin güven arıyor olması da ironi
içeriyor. Ağaçların dallarını kırıp gölge arayan, kirlettiği suya muhtaç
kalıp susuzluktan yansa o sudan içemez...
Sizi günlerce aramaz sormazlar, işi düşünce sahte samimi olmaya
çalışırlar. Geniş arkadaş çevresine sahip olmamız, sosyal insan olmamız
anlamına gelmez.
Benliğimizle değil, topluma hoş görünme güdüsüyle hareket
ediyoruz. Gerçekleri savun, yalan söyleme, dik dur, iki gün sonra aforoz
edilirsin. İşyerinde haksızlığa uğradığında sesin çıksın, ya sürgün yersin
ya da işten kovulursun. Bu zihin mekanizmasına sahip bir toplumda,
çocuğunuzu doğru ol, dürüst ol, şerefli ol diye büyütüp kurtların arasına
salıyoruz. Olması gereken şekilde yetiştirilen çocuk, büyüyüp gerçek
hayatı gördüğünde, sudan çıkmış balığa dönüyor.
Doğaya zarar vererek yapılan her iş, bize ekonomik
yarar sağlasa da yaşam kalitemizi mahvetmektedir. Doğayı katlederek
kazanılan para, böbreğini satıp hayatına devam eden insan misalidir.
Paran var, sağlığın yok…
Kitap okumaya, tiyatroya gitmeye,
çocuğumuzla ilgilenmeye, check-up yaptırmaya, vaktimiz yok ama
saatlerce televizyon izlemeye, gezmeye, halı sahada maç yapmaya,
kuaföre gitmeye, saatlerce makyaj yapmaya, akıllı telefonla uğraşmaya
vaktimiz var. Zamanımızın olmadığını öne sürüp zamanımız yok
yalanını, kaçış olarak kullanıyoruz. Birinin size, “Zamanım yok, kafamı
kaşıyamıyorum” demesinin altında yatan gerçek şu: sana zaman
ayıramam, o kadar önemli değilsin, öncelikte değilsindir
Saatlerce yalanı dinleyip, beş dakika doğru konuşana sabretmiyoruz.
Doğruluk ve dürüstlük dilde güzel dursa da pratikte kimsenin umurunda
değil. İkiyüzlü toplumda politik dil kullananlar, su gibi girdiği kabın
şeklini alan kişiler daha avantajlıdır.
Çevremiz en ufak hatamızda bizi arkamızdan eleştirmek
için pusuda bekler, ama hiçbiri yaralı parmağa merhem sürmez.
Mutluluğu, sahip olma güdüsü ve gösterişte arıyoruz. Sahtelikler içinde
güveni arıyoruz. Güven, dört yapraklı yonca, kolay kolay bulamıyoruz.