...her şarkı öncesi heyecan tavan yapardı, hangi elin hızlıysa onun parmakları kayıt tuşunda hazır beklerdi....Anons olurdu bazen, bitsin diye içinden her türlü küfrü sallardın sunucuya. Ve evet o an gelir, basardın kayıt tuşuna. Geçici bir rahatlık, sadece bir kaç danışmanlığına tabii. Şarkının sonuna doğru yeniden kasılmaya başlardı parmaklar, sonunu iyi yerden yakalamak mühim zira. Durdurmaya basmayı başardın mı bitmezdi sıkıntı. Ya bir sonraki şarkı da çok iyiyse , tam da aradığın şarkı ise? Hemen basman gerekirdi kayıt tuşuna.....