— Çocuklar her şeyi bizden daha iyi anlar. Hem hiç unutmazlar da. Şimdi anlamıyorlarsa yarın anlayacaklardır. Çocuğun gördüğü, işittiği her şey, ruhu için bir tohum gibidir, filizlenir, sonra da ürün verir..
' Yüzünü iki elinin arasına alıp, bakışlarının derinliğinde ruhunu ararcasına sessizce, uzun uzun bakıyordu ve kulağını karısının göğsüne dayayıp kollarını beline dolarken yüreğinin tıp tıp atışını dinliyor."Sus" diyordu, "bırak o konuşsun." '
"Çocuklar her şeyi bizden daha iyi anlıyorlar. Hem de hiçbir şeyi unutmazlar. Eğer şimdi kavramıyorlarsa, yarın kavrayacaklardır. Çocuğun gördüğü, işittiği bu türden şeyler onun ruhu için tohum gibidir, filizlenir ve meyve verir."
Getrudis, hep yalnız hissetmişti kendisini. Daha doğrusu kendisine başkalarının yardımı söz konusu olunca duyuyordu bu yalnızlığı, kendisi başkalarına yardım ederken değil.
“Çocuklar her şeyi bizden daha iyi anlar. Hem hiç unutmazlar da. Şimdi anlamıyorlarsa yarın anlayacaklardır. Çocuğun gördüğü, işittiği her şey, ruhu için bir tohum gibidir, filizlenir, sonra da ürün verir.”
“Bir şey yapmış ya da yapmamış olmaktan pişman olmayasınız. Baktınız ki sevdiğiniz çamura düştü, kapkara bir kuyu da olsa, bataklık da olsa onu kurtarmak için atılın...”