Türkiye’de dine nizam verme, dini bir siyasal projeye bağlı olarak biçimlendirme çabaları, her zaman bir "hassas konu" idi. Yasin Aktay’ın kitabı, İslam’la ilgili yığınla tartışma ve yayın arasında ihmale uğrayan bu hassas konuya giriyor: Türkiye’de devletin ya da resmi ideolojinin "din projesi"nin mahiyetini tartışıyor. Türkiye’de devlet geleneğinin yöneldiği modernleşme güzergahında izlediği din siyasetini "Protestanlık"la tanımlıyor. Aktay, bunu yaparken, yakın zamanların popüler "Türk İslamı" ve "halk İslamı" meraklarına "negatif bir katkıda bulunmayı" amaçlamakta. Baktığı "ters açı"dan, "Türk İslamı" arayışlarının eninde sonunda "resmi din" politikasıyla örtüştüğünü tespit ediyor. Bu bakış açısından Aleviliğin resmi din politikasıyla ilintisi ve Aleviliği yeniden kurgulama girişimleri üstüne yazdıkları, özellikle tartışma açıcı nitelikte. Yasin Aktay’ın din kültürüne hakimiyeti ve sosyolojik bakışı birleştiren yazıları, modernleşen Türkiye’de din-siyaset-toplum ilişkilerine taze bir görüş getiriyor.
