"Eski Türkler çocuklarına doğdukları sırada gördükleri nesnelerin veya o günlerde olup biten önemli bir olayın ya da yapılan bir işin adını da verebilirlerdi. Çocukları yaşamayan aileler, çocuğun adı ile onun hayatı ve kaderi arasında yakın bir ilgi olduğuna inandıklarından çocuklarına Yaşar, Binyaşar, Ölmez, Dursun, Durdu, Durmuş, Taştan, Kurc(Çelik) gibi adlar verirlerdi."