Twelve Angry Men
Reginald RoseTwelve Angry Men Gönderileri
Twelve Angry Men kitaplarını, Twelve Angry Men sözleri ve alıntılarını, Twelve Angry Men yazarlarını, Twelve Angry Men yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kadın 45 yaş civarındaydı. Daha genç görünmek için büyük çaba harcıyordu. Özellikle de dış görünüşüne: Ağır bir makyaj. Boyalı saçlar. Nispeten daha genç kadınlar tarafından giyilebilecek yeni giysiler. Gözlük yok. Evet, kadınlar bunu yapar. Onun ruh halinin bir portresini çizmeye çalışın.
Böyle bir durumda ön yargıyı bir tarafa atmak çok zordur. Ne zaman ön yargınızı kullansanız gerçekleri göz ardı edersiniz. Gerçeğin ne olduğunu bilmiyorum. Hiç kimsenin de tam olarak bilebileceğini sanmıyorum. Şu anda içimizden dokuz kişi çocuğun masum olduğunu düşünüyor. Ama sadece olasılıklar üzerine kumar oynuyoruz. Belki de hatalıyız. Belki de suçlu birinin serbest kalmasına sebep olacağız; bilmiyorum. Ama bizim mantıklı şüphelerimiz var. Ve bu bizim sistemimizde çok değerli bir şeydir. Emin olmadığı sürece hiçbir jüri, birini suçlu ilan edemez.
Eğer oyunu değiştirmek istiyorsan, bunu suçsuz olduğuna inandığın için yap, sıkıldığın için değil. Ve eğer suçlu olduğuna inanıyorsan, oyunu değiştirme. Yoksa düşündüğünü yapacak kadar erkek değil misin?
Bu kavga… Biz burada bunun için bulunmuyoruz. Bir sorumluluğumuz var. Bu bizim demokrasimizde yer alan bir şey. Yani biz, buraya davet edildik. Hepimiz buraya çağırıldık ve bizden hiç tanımadığımız birinin suçlu olup olmadığına karar vermemiz istendi. Oylarımız sonucunda kazanıp kaybedeceğimiz hiçbir şey yok. Bizi güçlü kılan şeylerden biri de bu. Bunu kişisel hale getirmemeliyiz.
...Onu hiç kimse tanımıyor. Hiç kimse ondan bahsetmiyor. Hayatı boyunca hiç kimse onu dinlememiş. Bu kesinlikle çok üzücü bir şey. Bir “hiç” olmak.
Yırtık elbiseli yaşlı bir adam. Yürürken ayakta bile zor duruyordu. Sol bacağı biraz aksıyordu; ama bunu gizlemeye çalışıyordu. Çünkü bundan utanıyordu. O sessiz, korkmuş, önemsiz ve hiçbir şey olamamış bir adam. İsmi gazetelerde hiç yayınlanmamış, ilgi çekmemiş bir adam. Onu hiç kimse tanımıyor. Hiç kimse ondan bahsetmiyor. Hayatı boyunca hiç kimse onu dinlememiş. Bu kesinlikle çok üzücü bir şey. Bir “hiç” olmak. Böyle bir adam için dinlenilmek çok önemlidir. Bir kez olsun sözün ona verilmesi, onun için çok önemlidir.
Bu beyefendi önce bize karşı çıktı. Çocuğun suçsuz olduğunu söylemiyor. Sadece emin değil. Bu kadar kişiye karşı gelmek kolay değildir. Destek bulmak için bir kumar oynadı, ben de destek verdim. Düşüncesine saygı duyuyorum. Çocuk belki de suçlu ama ben de henüz ikna olmadım.
Kendimi çocuğun yerine koydum. Sanırım başka bir avukat isterdim. Yani eğer hayatımın davası olsaydı, avukatımın savcının delillerini çürütmesini beklerdim. Ya da en azından buna uğraşmasını.
Bakın, bu çocuk hayatı boyunca itilip kakılmış. Kenar mahallede doğmuş. Dokuz yaşındayken annesi ölmüş. Bir buçuk yıl ıslah evinde kalmış. Bu arada babası da kalpazanlıktan hapisteymiş. Bu hayata pek iyi bir başlangıç sayılmaz. Tamam; o saldırgan, sinirli bir çocuk. Ama hep öyle olmak zorundaydı. Peki sebebini biliyor musunuz? Çünkü her gün bir başkası onu tekmeledi. Her gün! 18 yıl sefalet içinde yaşadı. Sanırım ona birkaç kelime de olsa borçluyuz.
Şimdi göreviniz, oturup gerçekle yalanı birbirinden ayırmaya çalışmak. Bir adam öldürüldü. Bir diğer adamın hayatı pamuk ipliğinde. Eğer aklınızın bir köşesinde mantıklı bir şüphe varsa, en ufak bir şüphe, o zaman sanığın suçsuz olduğuna dair karar vermelisiniz. Ama eğer hiçbir şüphe duymuyorsanız ve bilinçli olarak karar verdiğinize eminseniz sanığı suçlu bulun.