Herkes çocuğunu en ideal aile ortamında büyütmek, ona hep güzel günler yaşatmak ister... Sizi bir an bile üzgünken, kırgınken, mutsuzken, yastayken, acı duyarken değil de hep mutlu, neşeli, hayat dolu halinizi görsün istersiniz. Ama anneler, babalar da altı üstü insandır… Ve hayatta öyle anlar, öyle süreçler vardır ki insan olmanın doğasıyla yavrulara gönlünüzden geçen o ideal ortamı sunamayabilirsiniz. Öte yandan da In Treatment dizisinde duyduğum ve çok içime dokunmuş bir konuşmada Dr. Paul Weston şöyle der: “Bir çocuğun anne babasına ebeveynlik yapmak zorunda kalması kadar acı olan pek az şey vardır.” Ne yaman bir durum değil mi?
Ufaklık ve Canavar kitabında anne babası boşanmış ve ebeveynleri bu süreci henüz atlatıyor olan bir çocuğun bu problemle başa çıkma hikayesini onun gözünden dinliyoruz, izliyoruz. Kitapta özellikle anne, derin bir yas ve acı içinde. Çocuğun gözünde anne bu süreçte bir canavara dönüşmüş durumda. Baba ise daha ziyade öfke dolu bir canavara dönüşmüş. Resimlemeler ve metin hikayeyi ortaklaşa anlatıyor bize. Çocuklar İçin Yazmak Atölyesi’nde Fatih Erdoğan hocamdan dinledik bu hikayeyi. Hemen dersten sonra sipariş ettim çünkü kitabın bu hassas konuyu ele alış biçiminden müthiş etkilendim. Ajite etmeden böylesi bir problemle başa çıkma hikayesi bir çocuğa nasıl anlatılır, işte böyle… Bir çocuk kitabını sanat eseri yapan unsurlardan sadece biri. Çocuk kitaplarını seven, hayatın zorlu yollarında yavrusuyla el ele giderken tökezleyen herkese önerimdir. Hem kendinize, hem ona bu kitabı mutlaka okuyun… Sevgiler.
