Ufka Çok Yakın sözleri ve alıntılarını, Ufka Çok Yakın kitap alıntılarını, Ufka Çok Yakın en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yanlış ya da doğru,
Cesaret ya da delilik,
Önemsiz ve de hükümsüz,
Başladı geri sayım.
Artık yolun sonundayım,
Yalnız yürümeliyim bu yolu.
Ardımda bırakıyorum seni,
Hep kalbinde taşıyacaksın beni.
Sorry, Ducky.
Çok ama çok üzgünüm!
"Bir histir acı
Gölge soğuk bir an
Kimse izlemiyor
Bir bıçağın savruluşu
Bir yılanın ölümü
Yalanlar denizini bilirim
Köpekler havladığı zaman
Kimse dinlemiyor
Ben ölüm kuşuyum
Gecenin ölüm getiren kuşu."
Ben ölmedim hayattayım ,
Sadece taraf değiştirdim .
Gittiğiniz yerlerde ve çıktığınız basamaklardayım ,
Attığınız her adımda yanınızdayım .
Soğuk toprak beni tutmaz ,
Esir değilim artık .
Karanlıkta ışığı buldum ,
Sonu ödüllüydü , bu hayatın .
Bu son uçuşumdu göğe ,
Bulutların ardına , yükseğe .
Şimdi parlıyorum yukarıdan ,
Kalbimdeki evini unutmadan .
Onunla birlikte binlerce hayal öldü ,
Zaman yaraları kapatır ama izi hep bizle kalır .
"Ruhum kanatlarını sonuna kadar açtı ve bu sessiz diyarın üzerinden evine gidiyormuş gibi uçup gitti."
"Bu Einchendorff'un Mondnacht şiirindeki en sevdiğim dize. Ayrı düşmüşlerin yeniden bir araya gelmelerini konu alıyor. Dünya ile cennet arasındaki sınır yok oluyor ve ikisi arasında geçiş yapmak mümkün hale geliyor. Ölüler isterlerse yaşayan oluyorlar, yaşayanlarda isterlerse ölü oluyorlar. Ama bu sadece ufuk çizgisi yeryüzünde bu kadar yaklaştığında mümkün olabiliyor, şu anda olduğu gibi."
"Çoğu insan uzun bir ömür yaşıyor. Seksen yıl ya da daha uzun yaşıyorlar ama hayatlarındaki zamanı iyi değerlendiremiyorlar. Hayatlarını ya koltukta oturarak ya televizyon karşısında ya da bilgisayar başında harcıyorlar. Ama hayatı gerçekten hayat yapan şeyler için asla zamanları olmuyor. Diğer insanlar için; arkadaşları, aileleri, bir köpeğin dostluğu veya doğanın güzelliği için... Farkındalıklarını yitirmiş durumdalar."
Kan ter içinde dar bir sokaktan hızla geçiyorum. Kalbim sanki yerinden çıkacakmış gibi çarpıyor, nefes alamıyorum ve yer sallanıyormuş gibi hissediyorum. Korkuyla arkama bakıyorum. Arkamdaki yollar da aynı şekilde sallanıyor ve masmavi bir denizin sularına gömülüyor. Sağımdaki ve solumdaki duvarlar git gide yakınlaşarak üstüme geliyor ve sonra mavi bir sise dönüşüyor. Mavi renk her yeri kaplıyor ve mavi denizin içinde debelenirken nefesim kesiliyor.