Ülkemin Şiir Atlası

29 Nisan 01:05

Ve yorgun bir ceylana benzer Gökevime oturan yokluğunuz Dilim dilim paylaşılır aslında Büyük yalnızlığınız

sanrı

29 Nisan 01:05

Kekeme türküler adarım ben Güneş yarığı dudaklarınıza

Reklam

sanrı

29 Nisan 01:02

Ne denli bölüşülse ürpertisi Yürürlükte kalıyor korku Ya da büyüleniyor gecede Özlenen yokluğu

sanrı

29 Nisan 01:00

Duruşunda eskitiyorum utancımı

sanrı

17 Nisan 01:14

Susma da biraz yalnızlıktır Başkalaşan bunca ağıtlarda

sanrı

17 Nisan 01:10

Kan soluyan birisi gibi Yitiklenir göğsümün özgürlüğü

Reklam

sanrı

17 Nisan 01:08

Şiir ağır bir sesti eskiden

sanrı

17 Nisan 01:07

kuşlar şiir yazmaz diri bir çağıltıda

sanrı

17 Nisan 00:40

Bozuk bir çiçektir zaman

sanrı

17 Nisan 00:39

Ey sesime biriken tuğla Divite kan veren mürekkep Kargışlı günlerimi kuşla Yüzüm duldalansın

Reklam

sanrı

17 Nisan 00:38

Sen tek başına değilsin Yağmurda koşan taylar gibi

sanrı

17 Nisan 00:37

Sular gece de akar Ayrı baş çekme

Cihad Demir

@cihademir

14 Nisan 2022 23:54

Aşkı En Güzel Bizim Oralılar İşler

302 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

Beğendi

8 günde okudu

Kimdi Bulut? Halkına aşık bir şair. Onların sesine, terine, tozlanmış boyunlarına acısına çocuklarına sevgiyle bakan, insanına, değerine saygısızlık eden herkese, her şeye sözünü ve öfkesini esirgemeyen bir şair. Onun için en güzeli “bir şeyler için ölenlerin kavgalarındaki güzellik” ti. Aynı kavgayı hayatı boyunca diri tuttu. Söyledi, yazdı. Hayatı genç bir sözcükle alnının ortasından öpmek isterken öfkesiz bir gün dahi durulamayacağının farkındaydı. Anamurluydu. Cebinde hiç kar görmemiş kibrit hafifliğinde elleriyle. Yaşadığı yerin doğasını öyle içten benimsedi ki bilgesi oldu. “Kasabalı bir Lorca” oldu. Hayatını şiire taşıdı. Şiirimize söylenmemiş taze bir sayfa ekledi. Dili döndüğünce harcı yapan elleri anlattı. Onların diliyle. Dilleşti. Tutuklandığında üstünde gelecekten başka bir şey bulunamadı. Çiçek ekili çürüyen tenekelerin arasına oturup şiirler okudu. Geceyle gündüzün arasına papatyalar koydu. Bulut tam da buydu. Gözyaşlarının da çiçek açacağına inandı. Gözü yaşlı çocukların yanaklarını sildi işlenmiş yağlığıyla. Oturup ektiği çiçeklerin arasına onlar için şiirler yazdı. Umutlandı. Gidilmez bir güzellemeydi şiir ama durmadan gelirdi ona. Üstüne üstüne yürüdü dünyanın. Sulara ve taylara hayran. Kavgasıyla yaralarıyla.

Ülkemin Şiir AtlasıAbdulkadir Bulut · E Yayınları · 20107 okunma

Cihad Demir

@cihademir

14 Nisan 2022 02:43

Hayat sadece geceyle gündüzden mi ibarettir Bunun içine bir demet papatya konulamaz mı

Sayfa 239Kitabı okudu