Adam Smith’e göre tüccarlar , ulusu zenginleştiren , ama sürekli olarak tüm diğer vatandaşlara karşı kendileri için ayrıcalık peşinde koşan ve asla yönetimde olmamaları gereken bir sınıftır.
Adam Simith'e gore tüccarlar, ulusu zenginleştiren, ama surekli olarak tüm diger vatandaşlara göre karşı kendileri için ayricalıklar peşinde koşan ve asla yönetimde mamaları gereken bir sınıftır.
İnsanlar hayattaki varlıkları ve gelecek hayattaki mutluluklarıyla ilgili hususlara o kadar ilgi duyarlar ki, hükümet onların önyargılarına boyun eğer ve kamu huzurunu temin etmek için onların onaylayacakları bir sistemi kurmak zorunda kalır.
İnsanlığın yöneticisi olmayan ve olmamaları gereken tüccar ve imalatçıların tekelci ruhları ve doymak bilmez aç gozlulükleri muhtemelen duzeltilemez ama bunun kendilerinden başka hiç kimseyi rahatsız etmemeleri kolaylikla önlenebilir.
Her ulus ticaret yaptığı tüm ülkelerin zenginliklerine öfke ve kıskançlıkla bakar....Bireyler arasında olduğu gibi uluslar arasında da bir birlik ve dostluk bağı olması gereken ticaret,en büyük anlamazlık ve düşmanlık kaynağı haline gelmiştir.