Arkadaşlar sevin insanları, aşık olun ama aşkınız gözünüzü kör etmesin. Aşık olduğunuz, sevdiğiniz insanların kişilikleri görüntülerinden daha önemlidir. Bence kitaptaki kızın (aslında oğlanın da) sorunu bu aşkı gözünü kör etmiş, öyle ki kitabın bir yerinde oğlan kızın karnına gitarla sert bir şekilde vuruyordu. Şaştım kaldım okuyunca, ve kız hiçbirşey olmamış gibi devam etti, oğlan özür bile dilemedi. Sadece bu değil kitabın her sayfasında kızı aşağılaması, onu başka şeylerle itham etmesi çok iğrençti. Kitabın başrolü Kıvanç içi boş bir bez bebekten ibaret. Görüntüsü, ismi, sesi güzel olabilir fakat içi ciddi manada boş. Kaldı ki kızın ailevi problemleri var psikoloğa gitmesi lazım ama bir teyze ona diyor ki git aşık ol. Neymiş bir dert ancak başka bir dertle gidermiş. Saçmalığın daniskası. Teyze pardon da mal mısın? Unutmadan kitaba dair sevdiğim tek şey kapağı ve içinden çıkan ayraç, ayrıca kitaba verdiğim 30 liraya yazıklar olsun.
kitap bir kadın tarafından yazılmış ama bunu bir türlü bize vermiyor. hemcinsini ezikliyo , erkeğe muhtaçmış gibi gösteriyo ve gurursuzlaştırıyo. bizim kadınların gücünü göstermemiz gerekirken onları erkeklere bağımlı hale getiriyoruz. bunu 10 13 yaş arası okuyan bir kız veya erkek bu düşünceyi benimseyebilir. erkek der kadınlar ben olmadan bi hiç ben onu reddetsem de o benim peşimden gelir gurursuz çünkü kadında kendini erkeğe bağlı sanar erkek olmazsa ben naparım hallerine düşer insanlara özellikle çocukların okuduğu bu kitaplara böyle mesajlar verilmesi gerçekten kötü tavsiye etmiyorum. 4 kitap çıkarması zaten ayrı bir konu
Ben seri kitapları çok severim bir birbirini takip eden olaylar beni mutlu eder ve hiç bitmesin isterim. Bu kitabı da hem adından dolayı hem de bi serinin ilk kitabı olduğu için okumak istedim ama hem yazı dili hem de konusu çok çok çok kötü. çok yazık bir israf…..
Bu dünyada herkesin bir acısı vardı, nasıl veya ne olduğu önemli değildi. Herkesin acısı kendisine göre küçük ya da büyüktü, kimsenin bir başkasının acısıyla dalga geçmek gibi de bir hakkı yoktu. Birinin acısını dindirebilmek amacıyla bir başkasının acısını örnek verip, "Beterin beteri var!" demek de anlamsız ve saçmaydı çünkü biz ne dersek diyelim o kişinin acısı dinmeyecekti. Acıyı ne dindirirdi bilmiyorum fakat umudun ve zamanın bu yolda katkısı olduğundan neredeyse emindim.