Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Utanç
Salman RushdieUtanç Yorumları ve İncelemeleri
Utanç yorumları ve incelemelerini, Utanç kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Utanç puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitabın kapağını açtığım anda bir rüzgar esmeye başlıyor ve sonra bir de bakmışım, bir hortumun içine çekilmiş oradan oraya sürükleniyorum. İşin ilginç yanı, Salman Rushdie bütün kitaplarında bunu yapıyor okuruna. Yazdığı hikayelerin teması genelde siyaset ağırlıklı olduğu için okumak istemeyenler, büyülü bütün karakterlerin davranışını özelleştirerek "sıradan insanı" mercek altına alabilir. Hikayeleri karmaşık gibi gelse de keyifle okunuyor. Bay Rushdie ile tanışmayan varsa, tavsiye ederim. =)
Bu eser yazarla tanışma kitabım oldu diyebilirim, daha öncesinde ismini dahi duymamıştım. Ama yazarın kalemi gerçekten başarılı, çok güzel bir politik roman. Tanınması gereken bir yazar kesinlikle. Ayrıca Hint romanı ilk defa okumuş oldum. Kitapta doğu-batı çatışması, bir iç çatışma hatta bi sevgi hikayesi bile geçmekte. İktidar uğruna her şeyi göze alan insanlar aslında ülkenin sonunu da getirmeye çalışmışlar. Yine kitapta kızlarının engelli olmasından dolayı utanan bir anne baba var. Kitabın diğer önemli karakteri Ömer Hayyam ise annelerinin tuhaf kararları yüzünden toplumun dışında kalmış biridir. Zaten utanç teması Ömer Hayyam üzerinden de işlenmiştir. Fakat tüm bu olaylara rağmen Ömer Hayyam kendini geliştirmeyi başarmış biridir. Pek politik roman sevmedigim için bu kitabı okurken ara ara bırakıp tekrar başladığım oldu. Fakat okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum, iyi ki de okumuşum bana çok şey kattı.
360 syf.
8/10 puan verdi
Herkeste biraz olmalı 'Utanç' ..Mesela bir yerde masum bir bebek öldüğünde,bir kadın öldürüldüğünde ya da tanımadığımız birine dair birşey duyduğumuzda herkes adına utanç duymalıyız insanlık adına..
Salman Rushdie ile ilk kez karşılaşmam.Aslinda Pakistan'ı degil bir hayali bir ulkeyi anlattığını ifade ediyor(!).
Kitabımız başlığı olan Utançla başlıyor.Çanni,Banni ve Manninin evlilik dışı çocuğu Ömer Hayyam in dünyaya gelişiyle başlayan olayları konu almaktadır.
Bu hayali ülkede kadınların değeri pek yok,komutanlar,siyasiler iktidar aşkıyla dini kullanarak çeşitli ahlaksizliklarla söz sahibi olmaya çalıştığı,birbirlerinin sırtına binerek yükselmeye ve zamanı geldiğinde de bundan kurtulmaya calistigi ve demokrasi kavramının içinin dolu olmadığı hicivlerle dolu bir ülke : 'Pankivistanet
Açıkçası ilk 50_100 sayfada okuyucuyu zorlayabilir isimlerin yabancı oluşu ancak ilerleyince su gibi akan gerçek bir kitap.
Acının sürekli biçim değiştirdiği,utanması gerekenlerin utanç duymadığı,utanç duymaması gereken masumlarin utanç duyduğu,evlilik dışı ilişkilerin bolca olduğu ve bu ilişkiler sonucu dünyaya gelen çocukların,ailelerin bu utancı hayatları boyunca yaşadığını konu alan ve bu paralelde ağırlıklı siyasi olayların elestirildigi romandir.
KEYİFLİ OKUMALAR.
Politik bir roman. Utanç. İktidar çılgınlığına kapılmış politikacılar, olgunlaşmamış gördükleri toplumun vasiliğine kendilerini atayan hırslı “dini bütün “ generaller, tepkisiz kalabalıklar, elbirliğiyle demokrasisi delik deşik edilen bir ülke... Müthiş bir ironi ve derin bir hüzünle anlatıyor Rushdie bu ülkeyi - politik romanların sıklıkla başvurduğu basmakalıp çözümlere rağbet etmeyen zengin karakterle dolu bir alegori yaratarak başarıyor bunu.. Biri Ziya-ül Hak’a. İkisi kız Bhutto’lara “ hem benzeyen hem de benzemeyen” karakterlerin önemli roller üstlendiği bu olağanüstü roman, yine “benzeyen ama tam Pakistan denemeyecek” bir ülkenin tarihini utanç duygusunun prizmasından anlatmaya girişiyor. Ayıbı, rezaleti, skandalları da içeren bir anlam zenginliği taşıyan bu “ utanç” özellikle iki karakterde somutlanıyor. Utanmazlığın kişileşmiş hali Ömer Hayyam Şakil ile öteki insanların hissetmedikleri bütün utancı ruhunda yaşayan eşi Safiye Zeynep ....
360 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Kitap utanç kavramını farklı farklı karakterler üzerinde irdelerken aynı zamanda çok fazla politik mesaj veriyor.
Okumaya başladığım ilk anda bana nedense Gabriel Garcia Marquezin Yüzyıllık Yalnızlık kitabını anımsattı. Her iki kitapta da büyük bir aile soy ağacı var ve ikisininde anlatımında büyülü gerçeklik kullanılmış. Bazı karakterlerde birbirini anımsatsa da masalsı yanı gibi benzerlikler olsa da bir o kadar da farklılıkları bulunmakta. Yüzyıllık yalnızlık kitabını seven biri olarak açıkçası bu kitabı da beğendiğimi söyleyebilirim
360 syf.
·
Puan vermedi
Büyülü gerçekçilik tarzında yazılmış tarihi, siyasi, piskolojik ve edebi taraflarıyla çok yönlü bu kitabı okurken bir daha bu minvalde kitap okumayacağıma söz vermiştim. Çok zorlandığım yerleri oldu. Buna rağmen tadı damakta bırakan da bir sürü cümlesi var Salman Rushdi nin. Bir masal gibi ama gerçekten de bir sürü gerçeği barındırıyor.
Safiye Zeynep üzerinden utanç duygusu çok güzel aktarılmış. Daha doğduğunda annesinin sütü yerine "olup olacağı bu mu tanrım? O kadar ah vah bu fareyi çıkarmak için miydi?" cümlesiyle karşılanan Safiye Zeynep süt yerine utanç içmişti, su yerine utançla yıkanmıştı. Hayatı boyunca utançla beslenmiş, utancın içinde büyüttüğü öfke ile ve sevgisizliğin büyütemediği zihinle bir canavara dönüşmüştü. Sonunda onu utandıran ama kendisi utanmayan herkes bu canavarın doğrudan ya da dolaylı maktulu olmuştu.
Mistik yönlerin, metaforların bol bol olduğu, bölünmüşlüğün, şeylerin kıyısında yaşamanın, köksüzlüğün çok güzel resmedildiği, pakistanın yakın tarihine güzel göndermelerin olduğu ve aynı zamanda bazı yönleri ile kendi toplumumuza çok benzer unsurları da işleyen bir kitap.
Hindistan-Ingiltere Edebiyatı
Salman Rushide yi bu geç okumamin bir sebebi de belki de bize "aman uzak dur, okuma, zındık herifi ve Şeytan Ayetlerini" diye yapilan telkinlerdi.
Salman Rushide nin okuduğum ilk kitabi ve son yayınlanmış kitabi Utanç...
Utancin ve Utanmanin işlerde, insanlarda, iliskilerde, siyasette, toplumdaki vs. Her türlü halini yazdığı romanini okurken her bölümde "Büyülü Gerçekçilik " akiminin kurucusu Gabriel Garcia Marquez in büyük romani Yüzyıllık Yalnizlik romanini hatırlattı.
Internette iki yazari ayni satirda yazdığımda karşıma çıkan (büyülü gerçekçilik ile kentsel fantezi) cıktı. Hafizam ve hatirlamalarim beni yaniltmamis oldugunu gördüm.
Pakistan'i yazmış her haliyle ama sivri diliyle "UTANÇ" (lari) haykırırken her kelimesinde her cümlesinde her bölümde ve romanin tümünde ilginç bir şekilde romanin dokusunu ve anlatımını bozmadan okurla diyaloğa da giriyor. Ben beğendim okuyanlarinda begenecegine inanıyorum
UTANÇ / SALMAN RUSHDIE
Politik bir peri masalı olan ‘Utanç’.
Salman Rushdie, sürgün bir yazardır. Buna rağmen hiçbir kısıtlama onun kaleminin cesaretini kıramamıştır.
Binbir gece masallarını anlatırcasına yazdığı satırların arasına kendi fikirlerini serpiştirerek oluşturduğu kompozisyona, siyasi roman diyebiliriz. Arka planda bir ülkenin