Nagulnov, “Koye dönünce gidip Andrey ve Davidov’a veda ederim. Sırtıma Polonya cephesindeyken kullandigim kaputu giyerim, kafama bir kursun sikarim… “ diye dusunuyordu. “Artik hicbir amacim kalmadi ki … Devrim bundan zarar görmez. Onun uğruna az mı insan öldü! Bir fazla olmuş, bir eksik olmuş ne fark eder.