Vahiy Akıl Dengesi Açısından Sünnet
Mehmet ErdoğanVahiy Akıl Dengesi Açısından Sünnet Sözleri ve Alıntıları
Vahiy Akıl Dengesi Açısından Sünnet sözleri ve alıntılarını, Vahiy Akıl Dengesi Açısından Sünnet kitap alıntılarını, Vahiy Akıl Dengesi Açısından Sünnet en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bütün vahiyler tek bir kaynaktan gelmiştir ki bu kaynak, son kutsal kitap Kur'ân'ın ifadesine göre “Ummu'l-Kitâb=Anakitap" veya “Saklı Kitâb"dır. Ummu'l-Kitâb, vahyedilen bütün kitapların esası olan Allah'ın bilgi hazinesidir.
Sayfa 17Kitabı okudu
Vahyin bizatihî kendisi bir değer olmakla birlikte, gereği gibi okunup anlaşılmadığı zaman ilerlemeye engel de olmaktadır. Bu engellik vahyin özünde olmayıp, onu okuyanların gözlerinde, bakış açılarındadır. Işığı arkalarına tutan insanların kendi gölgelerinden korkmaları gibi bir şey.
Sayfa 66Kitabı okudu
Allah'ın vahyinin muayyen bir şekilde belirlenerek inmesini hazırlayan şey, insanların o şeye karşı olan beklentileri, himmet ve bilgilerinin o şeyi kabulle karşılayacak halde olması, bunun için yeterli olacak miktarın kendi aralarında yaygın ve mütedavil bir halde bulunması, sonra peygamberin (s.a.) o şeye azmetmesi ve onu Allah'tan istemesidir. Bunların bir araya gelmesi halinde, vahiy mutlaka o doğrultuda iner.
Sayfa 32 - Dihlevî, Huccetullâhi'l-bâliğa, II, 178.Kitabı okudu
Din sabit, şeriatlar ise değişkendir. Din bütün insanların Rabbi olan Allah'a isnad edilirken, şeriatlar belirli dönemlere ve zamanlara isnad edilir.
Sayfa 5Kitabı okudu
Aklın özgürlüğü, hevâ ve heveslerin peşine takılmakta değil, belirli ilkeleri olmasında ve bunlara sadık kalmasındadır.
Sayfa 283Kitabı okudu
(...) ibtidâî kemâlden nihâî kemâle doğru gözlenen ve giderek sır (mystere) ve mucize en aza indirilerek mümkün olduğu kadar akla daha fazla yer verilen bir tekamül süreci de yaşanmıştır. Nitekim hazır vahyin kesilmesi de, şimdiye kadar alınanın yeterli olması ve beşer aklının artık belli bir olgunluğa ulaşması ile izah edilebilir.
Sayfa 22Kitabı okudu
Genellikle peygamberî vahiyler, metodik veya mütereddit bir hazırlanma tarafından ortaya çıkartılmış olmak yerine, kendiliğinden fışkırma ve sükûnet içerisinde alınma ile karakterize olurlar. Peygamberliği kehanetten ayıran işte budur.
Sayfa 17 - Joachim WachKitabı okudu
Hatadan korunmuşluk, önder olacak zatın müptezel şehvanî duygulardan uzak yaratılması, kendisine iyinin iyiliğinin, kötünün kötülüğünün bildirilmesi (vahiy), kendisi ile şehvanî istekleri arasına Allah'ın girmesi yoluyla olur. Bu da ancak peygamberlerde gerçekleşir.
Sayfa 4Kitabı okudu
Teşrîde çok önemli bir husus vardır. O da şudur: Vahiy yani gerek Kur'ân ve gerekse sünnet, insanlara hitap ederken, insanın fıtratında saklı bulunan cibillî motifleri dikkate alarak, dengeleyici bir üslup kullanır.
Sayfa 88Kitabı okudu
Nasıl ki ümmetten bir müctehid ictihâd yapmadan önce Kitap ve sünnete başvurmak ve onlarda bulamadığına kanaat getirdikten sonra ictihâd etmek zorunda ise, Rasûlullah (s.a.) da aynı şekilde vahyi beklemek, ondan umudunu kestiği anda kendi re’y ve ictihâdı ile hareket etmek durumunda idi.
Sayfa 136Kitabı okudu
Sünneti bir tarafa atıp sadece Kur 'an ile yetinme imkânı yoktur.
Sünnet, bizi Allah'a götüren yoldur.
Kur'an'ın korunması, sünnetin korunmasına bağlıdır.
Bir esasın değişik/çeşitli şekillerde uygulanması, bir nassın farklı şekillerde yorumlanması tabiîdir ve burada belirleyici olan zaman mekan unsuru, şartlar ve meseleye olan farklı bakış açısıdır. Aynı şeye farklı açılardan bakanların, farklı görüntü elde etmeleri tabiîdir ve bu durumda elde edilen sonuç hiçbir kimse için yanlış değildir. Yanlış olan tek şey, elde edilen sonuçtan başka farklı sonuçların da olmayacağını iddia etmek, kendi sahip olduğumuz doğruyu teke indirgemek, başka doğruların da olmayacağını savunmaktır.
Sayfa 200Kitabı okudu
Mutlak hakikat tektir ve hiçbir zaman ve mekana göre, toplumlara nisbetle değişiklik arzetmez. Fakat bu mutlak hakikatin tezahürü, başka bir ifade ile sosyal gerçekler toplumlara, zaman ve mekan şartlarına göre değişir. Dolayısıyla sosyal alanlarda “doğrunun tekliği” gibi bir zorunluluğun ve buna bağlı olarak da zorluğun bulunmadığı, bir yere kadar insanîliğin ve ona bağlı olarak da izafîliğin esas olduğu unutulmamalıdır.
Sayfa 199 - 200Kitabı okudu