"Doğaya baktığınızda her aslan aynı mı kükrer? Bir kuş bir diğerinden farklı öttü diye öbürünü kıskanır mı? Bir hayvan diğerini değiştirmeye ya da başkasına benzemeye çalışır mı? Bireysellik önemli. Olduğun gibi olabilmek, kendini ifade edebilmek hayvanlar âleminin doğası."
Gençken insanın aklı başında olmuyor, deli şeyler yapabiliyor. Bir şeyi yaptıktan sonra pişman olmak duygusunu yaşamakta sıkıntı görmüyor. Halbuki yaş aldıkça, insan düşünmeye başlıyor. Düşünerek hareket etmeye başladıkça da yavaşlıyor. Sonuçları düşünmekten, neredeyse hiç eylem yapmayan kişilere dönüşebiliyor.
Aynı yerde, aynı insanlarla sürekli birlikte olup, farklı düşüncelere ulaşmak zordur, bilirim. Kısırdöngünün içinde hapsolmaya başladığında hayat da tekrara başlar ve sıkıcı gelir.
"Hayatta başarının sırrı nedir?" diye soran bir gence, "tuzlu su" diye cevap vermiş, herkes dikkatle ardından ne geleceğini beklemişti.
"Alınteri ve gözyaşı dökmeden başarıya ulaşılmıyor" diyerek noktayı koymuştu.
Ne değişecek ki? Geçmiş de gelecek de değişmedikten sonra, zihniyet aynı kalmaya devam edecekse kimlik karmaşası ve milliyet değişimi, toprak, bayrak ve vatan kavramlarını birbirine karıştırmaktan öteye gitmeyecektir. Bu yüzden bana insan olmam öğretildi.
Zamanı yok sayar, sıkılır, vakit geçmek bilmiyor diye onu ortadan kaldırmaya çalışırsanız ne olur hiç düşündünüz mü? Zaman sizi umursar mı, yoksa sizden bağımsız akıp geçer mi?