Bu kitabi ilk okudugumda o kadar kucuktum ki gercekten yazar kendisinin vampir oldugunu soylediginde inaniyordum, en sevdigim seriydi bu seri benim kitaplari sevmemi saglayan seriydi. Okurken her duyguyu yasadim. Hatirliyorum bir bolumu okurken kitabi resmen firlatmistim uzuntuden. Bir gun bu seriyi tekrar okuyacagim ama eskisi gibi olmayacagi icin bu gucu kendimde bulamiyorum.
İki türlü de, yani ölmeyi hak etse de etmese de, ben kimdim ki böyle bir kararı veriyordum? Başka insanların hayatı konusunda kararlar vermeye ve onları öldürmeye hakkım yoktu.
Bütün bunlar sadece şans mıydı? Yoksa işin içinde bundan daha fazlası, mesela kader mi vardı? Alınyazısı denen şeye hiçbir zaman inanmamıştım, ama artık eskisi kadar emin olamıyordum.