İnsanın sahip oldukları uzun süre mutluluk üretemez, ancak sahip olmadıkları bol bol mutsuzluk üretir. insanın sahip oldukları, ancak onlara sahip değilken edinilen mutsuzluğu giderdiği oranda işlevseldir. Bir nesneye sahip olduğunda, o nesneyle artık işin kalmamıştır. Mülkiyet, sahiplik nesnesini işlevsizleştirir. "Sahip olarak" mutlu olanlar mutluluğunu nesnelerin hizmetine verirler.