En Eski Veysel Öksüz ve Şiirleri Sözleri ve Alıntıları
En Eski Veysel Öksüz ve Şiirleri sözleri ve alıntılarını, en eski Veysel Öksüz ve Şiirleri kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aşkının derdiyle doldur gönlü dermân istemem
Sen nesin hakkiyle bildir ilm ü irfan istemem
Sayfa 24Kitabı okudu
Kalmasın hiç bende benlik öyle sevdir kendini
Ey güzel aşkında lâkin ölçü mizan istemem
Sayfa 24Kitabı okudu
Açma her sırrını Öksüz gücenir belki nigâr
Haddi aştımsa eğer şimdi peşîman oldum
Sayfa 32Kitabı okudu
Sen burdaki ölümü diriliğe benzettin
Saçtın çorak bir yere tohumu heder ettin
Her şeyi ters gören yalancı aklı bırak
Öz vatana dönüşü ölüm sanır o ahmak
Ya Rabbî sen bizlere yanılmayan görüş ver
Bu âlemde her şeyi nasılsa öyle göster
Sayfa 271 - Mesnevi'den MülhemKitabı okudu
Eğer mecnûn etmekse aşığını niyyetin
Nazarında deliyim zâten bu cemiyyetin
Sayfa 327Kitabı okudu
El gülerken ağlarım ben böyle bir dîvâneyim
Zâhiren âbâdım ammâ bâtınen vîraneyim
Eylerim her dem nasîhat dinlemez gönlüm beni
İnmiyor hiç zülf-i yârdan zanneder kim şâneyim
Bir ateştir aşk diyorlar gönle düşmüş yandırır
Ben de etrâfında cevlân eyleyen pervâneyim
Gül solar bülbül figân eyler derûnum gam dolar
Gam veren çok gam-güsâr yok böyle bir gam-hâneyim
Neşve ümmîd etme Öksüz aşkta âdet böyledir
Hem garîb bir Öksüzüm hem bende-i cânâneyim
Sayfa 37Kitabı okudu
Hicrânınla ey güzel sînede cân eksildi
Feryâd eylesin bülbül bir gülistân eksildi
Gülmez gayrı yüzümüz kan ağlasın gözümüz
Böyle miydi sözümüz ahd ü peymân eksildi
Sayfa 182Kitabı okudu
Dedim yolunu göster ben de göğe çıkayım
Dedi ki senin başım bu yolun merdivânı
Kendi başına bas da yıldızların üstüne
Fezânın fevkinde çok terk eyleyip hevânı
Sayfa 187 - Divanı Kebir'den MülhemKitabı okudu
İnsâf değildir onu dünyâya değişmek
Ruhsârını cennetlere teşbîh hatâdır
Nedim'in İstanbul Kasidesine NazireKitabı okudu
Can sarhoşu rûh sarhoşu aşk sarhoşuyuz biz
Aşksız yaşamak ömre ziyan rûha ezâdır
Aşkın ile yak gönlümü hicran ile yakma
Âşıkların ettiği hep böyle duâdır
Ârif kişi can verdi de cânânını buldu
Mahrûm olan ancak yine câhil cühelâdır
Nedim'in İstanbul Kasidesine NazireKitabı okudu
Böyle müşkül ıztırâbın şerhi âsân olmuyor
Her ne yapsam sûz-i dilden def'-i hicrân olmuyor
Semt-i gülzârında gönlüm inleyen bir andelîb
Tâ ezel bezminde meftûn olduğum birdir benim
Her cefâsından gönül bir zevk alır mesrûr olur
Her ne cevr eylerse memnûn olduğum birdir benim
Yeter mi insana Öksüz yiyip içip uyumak
Cihâna sevmeye geldik ilerle dönme geri