Veysel Öksüz ve Şiirleri kitaplarını, Veysel Öksüz ve Şiirleri sözleri ve alıntılarını, Veysel Öksüz ve Şiirleri yazarlarını, Veysel Öksüz ve Şiirleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Prof.Dr.Emine YENİTERZİ Hocanın hazırladığı bu kitabı Hayatî İNANÇ Bey'in tavsiye ve anlatmasıyla öğrenmiş ,bilmiş ve okumuş oldum.Konya Selçuklu Belediyesinin hediyesi olarak elime ulaşan bu kitabın her şiir severin kitaplığında olmasını tavsiye ederim.
Merhum Veysel ÖKSÜZ 1927 - 1993 yılları arasında yaşamış Cumhuriyet dönemi şairlerimizdendir.İlkokulu bitirdikten sonra ailesinin onu bir kaynakçının yanına çırak olarak vermesiyle eğitim hayatına devam edememiş.Halk ağzıyla Pullukçuluk ( Tarım araç ve gereçleri imalatıyla ) hayatını idame ettirmiş.Bunca zor şartlarda bu güzel şiirleri kaleme almıştır.Allah rahmet eylesin.
Lafı çok da uzatmadan kısaca adını sanını duymadığımız nice şairlerimiz, bu memleketin değerleri unutulup gitmede.Bize düşen bir görev de bu değerlerimizi bizden sonraki nesillere ulaştırmak.Biz bilmezsek yarınlarımız hiç bilmeyecek.
Evvela kitabı hediye olarak gönderen Konya Selçuklu Belediyesi'ne ve bu sayfada kitabı benimle birlikte okuyan,beğenen,paylaşan başta YOLDA OLAN, LOKMAN ŞENLİK, AYSUN BAYSAN, ŞENGÜL, BİLGE ADIGÜZEL,HÎM, KUGUDUCK,AİŞE,ÖNER AKÇA,BESTE , METEHAN AYDOĞAN,MEHMET ve adını sayamadığım tüm 1000 K okurlarına en kalbî teşekkürlerimi sunarım. Sevgi ve saygılarımla Can GÖNÜLDAĞLI...
Sence yok mudur acep mânâsı muhabbetin
Tesîri olmadı mı bunca yıldır sohbetin Sevilmek değil midir menşei saâdetin
Bu güzellikle gerçi bize yoktur minnetin
Eğer mecnûn etmekse âşığını niyyetin
Nazarında deliyim zâten bu cemiyyetin
Mümkün müdür olmamak senin hüsnüne hayran
Senden uzak kalmaya dayanabilir mi can
Güzellerin şâhısın
Gösterirdi evvel beni aynalar
Şimdi gösterdiği cansız resimdir
Değişebilir mi insan bu kadar
Şu ben ben dediğim gerçekte kimdir
Ne bahâr meltemi ne bülbül sesi
Derinden duyduğum gönül nâlesi
Dar geliyor şimdi bu ten kafesi
Verdiğim her nefes kıyâmetimdir
Hastayım Öksüzüm cânandan ırak
Candan usandırdı bu nâr-ı firâk
Yaklaştım menzile geldi son durak
Geride kalacak kuru isimdir
Nasıl unuturum ben o cânânı
Hayalimde yüz bin hâtırası var
Onunladır ömrün en mes'ûd âni
Gönlümüzün gizli mâcerâsı var
Hâlâ ilk şarabın bâdesi elde
Sesini duyarım sazda gazelde
Bir ahde bağlandık bezm-i ezelde
Daha bunların da mâverâsı var
Uzaktan uzağız yakından yakın
Ateşi yamandır vaslın firâkın
Âdeti böyledir âlem-i aşkın
Ne ibtidâ ne de intihâsı var
Aşk hem tâze gülzâr hem dertli hezâr
Hem bir çevik avcı hem de bir şikâr
Lâyık olmayana etmez itibâr
Aşkın hem sultânı hem gedâsı var
Şâd eder mi o gül şu andelîbi
Olacak mı bilmem bir gün nasîbi
İştiyâkla yanan şu Öksüz gibi
Sanmam ki âlemde mübtelâsı var
Gücendi mi bilmem rüyâma girmez
Yalnız koyar beni dertli başımla
Hayâlimde gülüp bir ümit vermez
Şiirler yazdırır kanlı yaşımla
Çok zaman hasretle yollara baktım
Rüzgâr gibi estim su gibi aktım
Vuslat ümidini sanma bıraktım
Bekleriz gam denen arkadaşımla
Bahardan güzeldi gülünce yüzü
Hicrânıyla gece etti gündüzü
Hatırlar mı acep şimdi Öksüzü
Nasıl ayrı düştük tek sırdaşımla
Her suda yüzmüyor aşk gemisi
Gönül gibi geniş bir ummân ister
Hazan mevsiminde boğulur sesi
Aşk bülbülü tâze gülistân ister
Âşığın derdine bulunmaz çâre
Âşıklar benzemez başka bîmâre
Ser verir sırrını vermez ağyâre
Tâkatin fevkinde imtihân ister
Âşıklar yol etti ateş deryâyı
Onlar uyanıkken görür rüyâyı
Bir pula saymazlar yalan dünyâyı
Âşık ne cân ister ne cihân ister
Bir renkte değildir âşığın hâli
Âşığı mest eden yârin hayâli
Nûş ettikçe doymaz câm-ı visâli
Öksüz de teşnedir her zamân ister
Kimi mevlid okudu bağırdı avaz avaz
Kimi masal söyledi verirmiş gibi vaaz
Kimisi cennetteki arsaların tellâli
Dinleyen zanneder ki cennet tapulu mali
Sevdirmek lâzım iken insanları insana
Bunlar fırsat vermedi fitne için şeytana