Sözler ve Alıntılar
Yalnızlık bana her zaman gerçek bir yermiş gibi gelmişti; sanki bir varoluş durumu değil de gerçekte olduğum kişi olmak için geri çekilebileceğim bir odaymış gibi.
Yaban
Yalnızlık artık bir oda değil, tüm dünyaydı ve artık ben orada daha önce hiç yapmadığım bir şekilde işgal ettiğim bu dünyada yalnızdım. Evrenin asla hiçbir zaman şaka yapmadığını öğrenmiştim. İstediğini alır ve asla geri vermezdi.
Bir çıkış yolu bulma özlemiydi ama aslında bulmak istediğim şey bir giriş yoluydu. Artık oradaydım. Ya da çok yakındım.
Sayfa 383 - PegasusKitabı okudu
“Hayatımdaki insanlar yoldaki ilk günümde çöl rüzgarlarıyla uçup giden yara bantları gibiydi... saçılmış ve gitmişlerdi.”
Yaralarını iyileştiremediklerinde babalar böyle yapar. Çocuklarını da aynı yerden yaralar.
Sayfa 274Kitabı okudu
“Hiçbir zaman hayatımın sürücü koltuğunda oturma şansım olmadı... Hep başkalarının yapmamı istediği şeyleri yaptım...”
“Her gün kendimi, dünyaya derin bir kuyunun dibinden bakıyormuş gibi hissediyordum... Tek başıma doğa yürüyüşçüsü olma kararını da bu kuyu da verdim.”