"Son sözleri neydi biliyor musun?" Clementine ocağı kapatıp Jon'un yanına oturdu. Tüm dikkatini genç adama verdiğini belirtircesine ona yaklaştı.
"Ufaklık, mutlu ol ve hayatını yaşa..." Jon gülerken gözyaşları yanaklarından süzüldü.
"Ölürken bile beni düşünüyordu." Clementine gülümseye- rek Jon'un yanaklarındaki yaşları elleriyle kuruladı.
"Abiler ve ablalar kardeşleri kaç yaşında olursa olsun onlar için endişelenir ve onları korumak isterler. Benim bir fikrim var. Bir kere olsun abinin sözünü dinlemeye ne dersin?"