“Düşünüyor, düşünüyor, düşündükçe iki gündür farkına vardığı varlığının aşağılığını, sefaletini, adiliğini, ülküsüzlüğünü anlıyor; kaybettiği kavmiyeti, unuttuğu milleti, değerini bilemediği esasları için acı bir yas duyuyor, "Ah ne kadar zavallıymışım!" diyordu.”