"Toplumumuzun erkek bir toplum olduğu gerçeğini kimse yadsıyamaz. Bu yüzden divan edebiyatımızın 'sevgilinin de erkek olması gereği' vurgusu kimseden tepki almamıştır. Öte yandan bu gerekliliğin sonucu (eşcinsellik) sözü bile edilmeyen, yasak, ayıp bir konudur. Bu 'yasak' konunun irdelenmesini, araştırılmasını da engellemiştir bir bakıma. Oysa bu konunun ciddi bir araştırmayla ortaya konuşu, toplumumuzdaki ve eğitimimizdeki aksaklıkları da ortaya koyabilir.''
Pınar Çekirge, ikibuçuk yıl süren bir araştırmanın sonucunu sergiliyor, "Yalnızlık Adası'nın Erkekleri"nde. Eşcinsel erkeklerin kişilik profillerini, sosyal ve duygusal açmazlarını belirlemeyi amaçlayan çalışmasında 'eş cinsel erkeklerin gerçek ve gizli dünyalarını tümüyle yansıttığını' öne sürmüyor elbette. Ama tanıklarla desteklediği bilimsel araştırma, ilk olmanın çarpıcılığını taşıyor. Bu kitabı okurken, erkek eşcinsellerin, her sınıftan ve kesimden olanıyla karşılaşıyorsunuz. Konu, belki bir yanılsama belki de araştırmanın gereği daha çok pasif eşcinsellere yönelmiş. Yanılsama sözü toplumumuzun, eşcinselliği yanlızca pasif bir olay olarak alışından. Oysa bu erkek sevgiliyi tercihin de sorgulanıp irdelenmesi gerekiyor. üstelik eşcinsel çifti oluşturan her iki erkek de eşcinseldir.
Pınar Çekirge'nin araştırması geniş bir kaynak "Yalnızlık Adası'nın Erkekleri". Sanırım bu ilk adımı başkaları izleyecek. Türk edebiyatından da alıntılar yapılacak..."
-Sennur Sezer / Cumhuriyet Kitap Eki - 1991
(Arka Kapak)
