Sözler ve Alıntılar
1000k dâkiler bile bukadar gömmüyordu yazarları :-)))
Yazımızın sonunu 1de İngiliz romancısı George Moore’un sözleriyle sulayalım ki delirek yazar sayısının pek sınırlı olduğu da sanılmasın:
— Benim Ester Waters adlı romanım, Thomas Hardy Tess inden kat kat iyidir. Bu adam için ne söylenebilir ki... Ne yazı yazmayı beceriyor, ne de öykülemeyi. Hoş, İngiliz edebiyatında en kör-topal şey de romandır ya... Fransız romanını, Rus romanını düşünün: Henry James’in kişilerinde sevgi bile nanaydır. Joseph Conrad ise, hıh, o kalem tutmayı bile bilmez...
...Van Gogh üzünçle sevinci yanyana getirmekle yaşamın gerçek yüzünü yansıtmak istemiştir...
cümleler çok güzel olsa da takla atıldığı doğrudur :-)))
...İskenderiye Dörtlüsü yazarı da kullanırsa kendi manzara löplerini kullanır. Bu, şu demeye gelir ki, cepleri kendi sözcükleriyle tepeleme doludur. Onlar orda beyaz sıçanlar gibi çoğalır. Ama aralarında hiç de babası bellisiz sözcük yoktur. Durrell’in uslubunda çiçekler açtırmak için takla üstüne takla atarlar. ...okurlar Durrel'in uslubundan yorulurlar ama gücünü ve güzelliğini bağırlarına basmaktan da geri kalmazlar...
...Virginia Woolf, bitmez tükenmez anlatımlara girişmemek için insanların konuşmalarını, olduğu gibi, kılçıklarına bile dokunmadan, yazılarına boca etmeyi yeğleyecektir...
Hiç bulaşmasam mi :-)))
...Katherine Mansfield, Joyce’u tırnak ucuyla bile tutmaz. Ulysse'i on beş günde yuvarlamış ve baygınlıklarla yatmış kalmıştır. Romanda onu bozaya kaptıran parçalara da raslamıştır ama onun ede-
biyattan anladığı bu değildir...
...Yazımızın başına Henry Miller’i boşuna oturtmadık. Buraya onun 1sözünü de alacağız:
~— Resim yapmak yeniden sevmektir.~
Evet ama renkleri sevmektir.
Doğada her şey renktir.
Renksiz dediğimiz nesnelerin de saldır saldır rengi vardır...
1001listesinde en son okuyacağım kitap belli oldu :-)))
...Virginia Woolf’tan da 1paralık. O da Ulysse'i 1922 yılında yayınlanır yayınlanmaz almış ama 16 ağustosa
değin sadece 200 sayfasını sökebilmiştir. Bu, romanın üçte 1i bile değildir. Ulysse onu da tartak-martak getirmiştir. Düğmesiyle oynayan yanşalak öğrenci ise düş kırıklığına uğratmıştır. Öbür kişiler de pek kakule, pek ağır ruhludurlar...