Karanlıktı, çok korkutucu bir karanlık… Önümde o şeytan vardı ve bana yaklaşıyordu. Yüzünde korkunç bir ifade vardı. Ondan korkuyordum ve kaçmak istiyordum ama ayaklarımı ve kanatlarımı oynatamıyordum. Şeytan artık çok yakınımdaydı ve içimdeki korku gittikçe büyüyordu. Şeytan bana iyice sokuldu ve buz gibi sesiyle kulağıma tek bir şey fısıldadı.
‘O sandığın gibi biri değil…’
