Yaşam Aşkı
OshoYaşam Aşkı Gönderileri
Yaşam Aşkı kitaplarını, Yaşam Aşkı sözleri ve alıntılarını, Yaşam Aşkı yazarlarını, Yaşam Aşkı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dolunay hiç kendi görkemini kanıtlama zahmetine girer mi?
Sayfa 7 - OmegaKitabı okudu
İnsan ancak sözlerini zeka yoluyla destekleme imkanı yoksa mahkemeye başvurur...
Tüm dinlerin, tüm politik ideolojilerin stratejisi tamamen budur. Tek bir niyetleri vardır o da herkesi bir köle olmak, kurugusal bir Tanrı'ya tapmak, diz çöküp dua etmek için doğmuş gibi hissettirmektir...
İnsanın özgürlüğü, onun manevi özsaygısı Tanrı'nın var olmamasına bağlıdır. Eğer Tanrı oradaysa, o zaman insan bir deve olarak kalacak, ölü heykellere taparak, tanımadığı, bilmediği, hatta bugüne dek kimsenin görüp, tanışmadığı bir kimseye, yani tamamen bir varsayıma taparak hayatına devam edecektir. Sizler bir varsayıma tapıyorsunuz. Tüm tapınaklarınız, kiliseleriniz, sinagoglarınız, camileriniz, varlığı isaptlanmamış, bu yönde hiçbir kanıt bulunmayan bir varsayımı yüceltmek üzere dikilmiş anıtlardır sadece. Dünyayı yaratmış bir kişi olarak Tanrı'nın var olduğu yönünde hiçbir sav yoktur.
Gotama Buda, Mahavira ve Zerdüşt, dünyanın gerçeklerini gören bu üç büyük insanın üçü de Tanrı'nın varlığını reddetmiştir.
Evliliğin dünyadaki her şeyden çok daha fazla acıya sebep olması da tesadüf değil, çünkü evlilik tek mutluluk ihtimalini, yani aşkın doğması olasılığını yok eder.
Dinler insanı kırıp döktü, onu parçalara ayırdı ve bunlar tamamen birbirine zıt parçalardı. Dinler, insanlığa karşı şimdiye dek işlenmiş en büyük suçu işlemişlerdir. Onlar insanlığı şizofren yapmış, herkese bölünmüş bir kişilik vermiştir.
İnsanın bir bütün olduğu ve bu dünyanın da bir ceza olmadığı şeklindeki basit, doğal ve gerçekçi olguyu hiçbir din kabul etmez.
Sonsuz mutluluk ve neşe içinde yaşayan insanın herhangi bir Tanrı'yı ihtiyacı olmaz. Hayatı yaşayan insanın dualara da ihtiyacı yoktur. Rahiplerin ve yürüttükleri uğraşların kesinlikle insan zihninin hastalıklı olmasına ihtiyaçları vardır.
Sayfa 152Kitabı okudu