“Bakışım kendime ve kendi gücüme dönük oldukça zayıf ve güçsüzüm; bütün zayıflardan daha zayıf. Çaresizim; bütün çaresizlerden daha çaresiz.
Ama sen “Yüzler vardır ki, o gün ışıl ışıl parlayacak, Rablerine bakacaklardır.” ( kıyamet 75 ) [buyurduğun üzere] kendime bakmayıp senin inayet ve lütfuna bakayım diye benim bakışımı çevirdiğinde niçin zayıf olayım, niçin çaresiz olayım, niçin çare bulucu olmayayım, niçin insan olayım, niçin o nefese mensup olmayayım.?”
“Hakikat eri için âlemde bir işaret olsaydı,
Zihindeki bütün ilahi sırlara tercüman olurdu.
Ovadaki kuşlar için o âleme bir geçit olsaydı,
Her kuşun kanadıyla tüm güçlükler çözülürdü.
Aşk pazarına herkesin giriş izni yoktur.
Yoksa her taşın altında binlerce kervan olurdu.”