Yedikıta Dergisi - Sayı 186 (Şubat 2024)
Yedikıta DergisiYedikıta Dergisi - Sayı 186 (Şubat 2024) Sözleri ve Alıntıları
Yedikıta Dergisi - Sayı 186 (Şubat 2024) sözleri ve alıntılarını, Yedikıta Dergisi - Sayı 186 (Şubat 2024) kitap alıntılarını, Yedikıta Dergisi - Sayı 186 (Şubat 2024) en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Merkezin de insan olan dünya her daim dönüyor. İnsanın bastığı yer, kalbinin attığı nokta, aynı zamanda onun merkezi oluyor.
Sayfa 35 - Yedikıta dergisiKitabı okudu
“ Sultan beğenirse, her ayıp ,hüner olur.”
Sayfa 9 - Yedikıta dergisiKitabı okudu
Bakmak ile görmek/hissetmek arasındaki o ince fark ..
Taşların, duvarların, binaların zahirine değil, ardına bakmak gerek. Arkasındaki hikâyelerin, anıların, anlamların farkına varmalı. Bu anlamda İstanbul, madde ile ölçülemeyecek bir şehir. Manalı gözlerle bakabildiğinde kıymeti anlaşılabilecek pahada.
“Kadere iman eden, kederden emin olur.” itikadında olarak hayırlı olan hususların husulü için çalışıp gayret etmelidir. Mütalaaya iktidarı olanlarınız, ni’me’l-enîs el-kütübü’n-nefîs “İyi kitaplar, ne güzel arkadaştır.” diyerek kadim müellifler ile ders müzakere etsinler. Buna iktidarı olmayanlar, ni’me’l-celîs “ne güzel sohbet arkadaşları” olan ulema ile istişare etsinler. Böyle yaparak beyhude sevdalardan ve içi boş kavgalardan vazgeçseniz, sizin için ziyade ve ziyade hayırlıdır.
Böyle bir İstanbul’un sokaklarında saatlerce yürüme hissi..
1920’lerde İstanbul’da karlı bir gün… Bugünün telaşesinden uzakta insanlar. Tramvay da onlara eşlik edercesine ağır ağır çıkıyor Ordu Caddesi’nin rampasını. Mütevazı yapılar, tabelalardan ve ışıklı ledlerden âzade. Arka planda atmosfere uygun zatafetiyle Pertevniyal Vâlide Sultan Camii, kadrajı tamamlıyor. Bugün de buradan tramvay geçiyor. Ama insanlar da araçlar da ölesiye telaşlı. Birbirinin üstüne binen binalar, karmaşık işaretlerle donatılı. Nedir bu telaşemiz, aşırılığımız diye kendimize sorsak mı? Artık biraz mola versek ve etrafımızı güzelleştirmeye çalışsak mı?
Gurur ve kibirle hareket edip işsiz güçsüz oturmak ve tembellik bir zehirdir ki panzehiri, cesaret ve gayrettir. Sizler gaddar dünyanın zevklerine dalmış gitmişsiniz. Gece ve gündüz tek derdiniz, safa ve sürurunuz olmuş. Kış ve yaz, işinizi gücünüzü hep eğlenceye ve şamataya göre ayarlamışsınız. İstenilen şeylerin en mühimi ve önemli işlerin en büyüğü olan din ve devlet işlerinden vahşi hayvanlar gibi kaçmış, cehalet badesinin verdiği keyifle gurur yolunun yolcuları olmuşsunuz.
Bir yere ait olduğunu hissettiği zaman orayı sahiplenir, korur insan.
Sayfa 39Kitabı okudu