Yeni İnsan: Kaderle Tasarım Arasında

Emel

"Burnunu hiç beğenmiyordu: Onu, estetik cerrahinin özenli ellerine bıraktı. Ruhunu hiç beğenmiyordu: Onu, psikanalizin özenli ellerine bıraktı. En kötüsü de burcuydu. Akrep, Başak ya da Yengeç olmayı ne kadar isterdi oysa. Kendi burcu olmasın da! Çünkü bütün sevdikleriyle ilişkileri kötüydü.

Sayfa 133Kitabı okudu

Reklam

Emel

"İnsanın işleyişini makinelerinkinden, en akıllı makinelerinkinden bile her zaman ayıracak olan şey, iş görme sarhoşluğudur, zevktir. Zevk sahibi makineler üretmek neyse ki bu hala insan gü cünün ötesinde olan bir şey! Her tür protez insanın zevk alması na yardımcı olabilir, ama insan, kendi yerine zevk alacak bir protez icat edemez. İnsan kendinden daha iyi çalışan, "düşünen" ya da yer değiştiren protezler icat edebilse de insanın aldığı zevkin, insan olma zevkinin teknik ya da medyatik bir protezi yoktur:

Sayfa 113Kitabı okudu

Emel

Yirminci yüzyılın ilk distopya romanlarından biri olan A. Huxley'in Cesur Yeni Dünya'sında (The Brave New World) da böyle bir tablo çizilir. Ama orada zaten laboratuvarda genetik müdahale ile üç sınıf halinde üretilmiştir insanlar. Zeki, ortalama zeld ve aptal şeklinde üretilen sınıflara mensup insanlar toplumdaki yerlerine zaten genetik olarak hazırdırlar. Eğitimle şartlandırılır ve en nihayet aldıkları ilaçlarla mutluluk ve uyumları sağlanır. Düzen asla bozulmaz. Ta ki bu dünyanın dışından bir "yabancı" gelene kadar. "Yabancı" gelmese ve herkes kendini mutlu hissetmeye devam etse, böyle bir toplum tasarımı bizi rahatsız eder mi? Herkesin yerini bildiği ve daha da önemlisi "mutlu" olduğu bir toplum ... İnsanlara kendilerini mutlu hissetmeleri için Prozac, dikkatlerini yoğunlaştırabilmeleri için Ritalin kullanmalarını öneren modern psikiyatri de esasında benzer bir uygulama içinde denilebilir. Buna rağmen beyin kimyasını değiştiren ilaçlarla daha barışçıl ve verimli insanlar olma ihtimali etik olarak tartışılıyor. Tartışılıyor, çünkü insan ancak duygularıyla insan olabilir. Herkesin ortalama bir uyumu ve buna mukabil ortalama bir duyarsızlığı paylaştığı bir toplumda belki bir Hitler ya da yakıp yıkan bir Moğol ordusu ortaya çıkmaz; ama böyle bir toplum, içinden bir Shakespeare, bir Yunus, bir Mevlana da çıkaramaz .

Sayfa 112Kitabı okudu

Emel

Klonlama bedenin oluşum tarihinde soyut ve genetik formülüne indirgenmiş bireyin, seri bölünmeye mahkum olduğu son evredir. Burada Walter Benjamin'in tekniğin olanaklarıyla çoğaltılabildiği bir çağ da sanat yapıtına ilişkin söylediği şeyin yeniden ele alınması gerekir. 'Seri halde· çoğaltılmış yapıtta yitirilen şey, yapıtın atmosferidir, şimdi ve burada'nın o özel niteliği, estetik biçimidir: Baudrillard'a göre eğer insanlar klonlanırsa kaybedilecek olan şey, insanlığın özü ve onun aurasıdır.

Sayfa 63Kitabı okudu

Emel

Bedenler hem parçalar halinde ticarileşiyor, hem teknik uygulamaların nesnesi oluyor. Ama bu ticarileşme ve teknikleşmenin etkisi sadece bedenle sınırlı bir alanda kalmıyor. Hayata, insana ve ölüme dair tasavvurlarımız da değişiyor.

Sayfa 38Kitabı okudu