« Şairin belagat tarihinde belli mertebeleri vardır. Fasih, beliğ ve mâhir olan şaire Hınzîd denir. Hınzîd, şairlikte son mertebe [zirve] dir.
Ondan sonraki mertebeler sırasıyla Şüvey'ir, Şu'rûr, müteşâir [ nefsinde şairlik ve nazım kuvvetine sahip olmadığı halde şairlik taslayan kavvale] ve bâir olarak isimlendirilmiştir. »