Durup dururken,ortada fol yok yumurta yokken kendi kendimi gücendirdiğim çok oldu;aslında hiç sebep olmadığını bildiğim halde kendimi öyle dolduruyordum ki sonunda gerçekten gücenip içerliyordum.Bu çeşit oyunlar yaşamımı öyle bir sarmıştı ki nihayet adeta kendime hakim olamaz hale geldim.
Çünkü biz hayatla bağlantımızı kaybetmiş insanlarız, hepimiz sakatız, hepimiz, bağlantılarımız o kadar kopuk ki "gerçek hayata" karşı tam bir tiksinti duyuyoruz. Kitaplarda bulduğumuz yaşamın daha iyi olduğuna inanıyoruz.