“İşte anti-kahramanınızla yüzleşme vakti.”
Buraya nasıl geldim? İnsan buraya nasıl gelir? Ya da ben bir insan mıyım? Ara sorular bunlar olsa gerek. Anlamak istemenizi anlıyorum. Anlar ve ders çıkarırsınız. Bir insan hastalığı daha. Ders bile çıkarmazsınız aslında, sadece tanımlarsınız. Siz de bahsettiğim türden davranırsınız. Nesne olarak bakmak ve kategorileştirmek. Bunu yapamadığınız anda uykularınız kaçar. Çünkü siz de gizli olarak bilirsiniz ki, herkesten zekisiniz. Başka birinin anladığını siz nasıl anlayamazsınız ki? Ne oldu, yanıma mı geldiniz? Rahatsızsanız biraz sola kayabilirim.
Aslında tanımlamayı bile beceremezsiniz: “Winston’dan iyi, Marlboro’dan kötü; Pepsi’den iyi, Coca Cola’dan kötü; Tolstoy’dan iyi, Dostoyevski’den kötü…”
Mutlu olabilirsiniz bayanlar baylar: BEN DE YAPIYORUM!
Kendini tanımlamak, herkesi tanımlamak, tüm insanlığa kafa tutmak, olmadı sevgilini azarlamak, yalnız olmak ama olamamak, bütün tanımların üstüne çıkmak, bakmadan, sormadan kaçmak, uzaklaşmak ve nefret etmek… çok sevmek, kadınsız yapamamak, her şeye küfretmek ve yok saymak… herkesin öldüğünü ya da öldürüldüğünü düşünmek, felsefe yaparken huzura kavuşmak ve bir otobüsten ansızın atlayarak kayıplara karışmak… ve sonra bir yerde bir insanla yüzleşmek!
Yalnız değilsiniz, yedi milyar insanla bir dünyada hep birliktesiniz.
