Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Yokluğun Yalnızlığıma Çarptı

Nur Horus

Yokluğun Yalnızlığıma Çarptı Sözleri ve Alıntıları

Yokluğun Yalnızlığıma Çarptı sözleri ve alıntılarını, Yokluğun Yalnızlığıma Çarptı kitap alıntılarını, Yokluğun Yalnızlığıma Çarptı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yokluğun Yalnızlığıma Çarptı
Meğer aşk kalbimizi ısırırmış da biz her defasında öper sanırmışız. Şimdi susmaktan ve bütün kelimeleri genzime doldurmaktan başka ne gelir ki elimden? Bu defa yıkılan hayallerimin altında ezildim. Kurtulmak için çabalayasım da yok üstelik. Yorgunum belki de tükendim. Hangi duyguya battıysam hep yolumu kaybettim ben. Şimdi derin bir ah çekiyorum gidişine... Ve içimden dışıma haykırıyorum, haykırıyorum kalbine: "Severken gitmek, vazgeçmek yiğitlik değil!"
Sayfa 135 - AltivakitapKitabı okudu
Yokluğun Yalnızlığıma Çarptı
Çünkü zamansız sardığın her yaranın dikişi zamanla sökülüverir yerinden ve zaman kanatır dikiş yerlerini şarkılar, anılar ve hatırlamalarla...
Sayfa 72 - AltivakitapKitabı okudu
Reklam
Uykusuz gözlerimin meşhur şarkısı gülüşün..
Sayfa 108Kitabı okudu
Ah, çözebilseydi zaman kalbimize dolanan ellerini, zamansız, sınırsız, sorunsuz atsaydı kalbimiz...
Sayfa 104Kitabı okudu
Feraye bir ağacın önünde durmuş gökyüzünü izliyordu. Yanına gidip ben de kafamı gökyüzüne kaldırdım.. "İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım!" "Turgut Uyar"
Sayfa 100Kitabı okudu
Paramparça olmuş yanlarımdan bütün bir hayat oluşturma çabası içerisindeydim sadece. Ruhumu da tedavi etmiş sayılırdım, duygularımı da ama bu hala paramparça olduğum gerçeğini değiştirmiyordu henüz. Ve ben kendimi bütünlemek zorundaydım. İç huzurum ve dinginliğim için şarttı bu.
Reklam
Nerede karşılaştık seninle? Yüzünün haritası bir bakışla mı ezberlendi belleğimde? Bir bakışla mı bakışların ete kemiğe büründü bende?
"Eğer şiirleşmek istiyorsan, Şiirlere teslim et ruhunu..."
Yalnızlığın en acı tarafı buydu işte. Kendi içinizle, kendi kendinizle konuşmanız. Belki de kendi kendinizle bir başka sını konuşmanız. Her neyse yalnızdım ve artık bunun telafi edilmesi zordu benim için. İnsan yalnızlığa alıştıktan yalnız lığıyla mutlu olmayı öğrendikten sonra kimseyi de istemiyor du hayatında. Belki de yalnızlığın bir kuralıydı bu ve biz de zamanla bu kuralı benimsiyorduk. Benim için en güzel bir başkası içinse en kötü tarafı artık yalnızlığımın yerini kim senin dolduramayacak olmasıydı. Artık kendi kendini yakan bir ateştim ve kül olmak tercihleri arasında olmalıydı beni sevenlerin. Acı çekmeyi göze almalıydılar yani. Çoğuna göre olgunlaşma ölçütü sayılan ama bana göre olgunlaşmakla uzaktan yakından ilgisi olmayan bir acıydı bu. Aci insanı ol gunlaştırır, derler. Ben katılmıyorum. Çektiğimiz her acı bizi biraz daha geçmişe iter. Her acı hayatın gerisinden yaşamaya başlatır bizi. Döndüğümüz yerden başlarız yaşamaya yeni den. Geriden devam ederken hayata ne kadar olgunlaşabiliriz ki? Acı olgunlaştırmaz olsa olsa durultur insanı. Durulmak, olgunlaşmak demek değildir! İnsanı olgunlaştıran tenha çığ lıklarıdır, yaşadığı acılar değil. Anlatmadıkları ve nihayetin de anlatamadıklarıdır. Acı insanı kalınlaştırır.
Reklam