“Modern yoksulluk, modern ekonomik sistemin çelişkilerinin özetidir. Bu çelişkiler Janus’u, o iki yüzü olan Roma Tanrısını yaratır. Janus’un aydınlıkta kalan yüzü, sistemi önceden görülmemiş olan ve yalnızca Modern Çağ’ı niteleyen bir mal ve hizmet bolluğunun tartışmasız yaratıcısı olarak sunar. Karanlıkta kalan diğer yüzü, gitgide ağırlaşan ve “mal” ve “hizmet”lerin ölçüsüzce üretilmesine eşlik eden yoklukları ve sefaletleri gizler. Doğal kıtlıklardan tamamen farklı olan bu yokluk, bugün yoksulların acı çektiği yeni yoksunlukların çoğunun başlıca nedenidir. Yeni Janus, aydınlıkta kalan, daha doğrusu özendirme ve propaganda sistemleriyle aydınlatılmış olan yüzündeki ağzıyla yoksullara aydınlık sözü verir. […] Ama karanlıkta kalan yüzündeki ağzı, engelli yarışları, ayrımları ve Ivan Illich’in Tantal azabına benzettiği diğer yoksunluk kaynaklarını emreder. Görünürde hemen ulaşabileceği zenginlik manzaralarıyla dolu bir ortama sürgün edilen yoksul, yeni arzularının nesnelerinin, her yakalamak istediğinde elinden kaçtığını görür.”
