Yoksulların Ve Şairlerin Kitabı 1
Cahit KoytakSözler ve Alıntılar
Okuduğunuz bütün ithafları unutun...
Birbirimizin göğüs kemiklerinden yaratılmış olduğumuzdan kuşku duymayacak kadar, ta başından beri kendimi ona ve onu kendime ait bulduğum sevgili eşime, şiiri de sayarsak, dokuz çocuğumun annesine...
Kimi sürgün, kimi küskün,
Kimi kendi öyküsünden firari,
sen miydin, efendimiz,
sen miydin, şairlerin, yoksulların tanrısı
sözcüklerin yalancı cennetinde
dillerini bilmediğim yamaklarının,
söz cambazlarının arasında
yüreğimin kekeme diline
bir ahenk, bir düzen istediğimde,
yalnızlığın ilham perilerine
EVDE YOK!
dedirten
?
Sonra sağır, dilsiz karanlığıyla
Yutuyor beni
Kendi küçük mağaram,
Kendi virane hayalhanem.
Gelgelelim, gök dolusu yıldızı,
Yer dolusu yoksulu ve yalnızı
kervanına katsa da,
Gene de tek bir yolcunun çığırdığı
tek bir şarkı, tek bir hikaye, bu.
yalnızlığı alıyorum,
ayak izlerini tanrının;
ve ona çocukluğumun
sırlarını ekliyorum,
çizik çizik ruhumu
ve oyuk gençliğimi.
sonra "kalk yürü!"
diyorum ona,
"kalk yürü, insanların
arasına karış,
öteki yalnızların arasına."
dünya senin evin
ve çıkınındaki hiçbir şey
satılık değil