Yoksulluğun Tarihi
Turgut AkaslanEn Yeni Yoksulluğun Tarihi Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Yoksulluğun Tarihi sözleri ve alıntılarını, en yeni Yoksulluğun Tarihi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu dünyada ne çok Abduk var, kimse Abdukl'ları görmüyor, Allah Baba da...
Sayfa 183Kitabı okudu
Bunlar safsata baba Abduk. Atatürk dini yasaklamamış, aksine dini kolaylaştırmış. Kuran’ı dilimize çevirmiş, Atatürk dini değil, insanları Allah ile kaldıran, Allah ile aldatan o alçak oluşumları; tarikatları, cemaatleri yasaklamış.
Sayfa 124Kitabı okudu
İnsanlar, özetle sahtekâr birer pazarlamacıydı. En güzel ürünler tezgahın üstünde, vitrinde; görürsün canın çeker, şundan birkaç kilo alayım da evde yeriz dersin, alırsın da... Eve gidince poşeti açarsın, malların biri iyiyse dördü bozuktur, çürüktür. İnsanlar da böyleydi işte. İnsanlar da çürük meyve gibiydi. Kimsenin tadı yoktu. Kimse gerçek yüzüyle çıkmıyordu sahneye ya da bir başkasının karşısına; herkes mutlu, herkes sevecen, herkes insan canlısı, herkes her şeyi paylaşıyor ama içine girmeye gör; çürük meyve gibi bozar insanın ağzının tadını. Madem insanlar bu kadar güzeldi de bu kadar kötülüğün sebebi neydi?
Sayfa 47Kitabı okudu
Aç kalan insanlara yazık değil mi, aç kalan insanlar, açlıktan ölen insanlar senin kulun değil mi?
Sayfa 112Kitabı okudu
İnsanoğlu alışmak için yaratılmıştı. İnsanoğlu alışmak için yaşardı. Ölüme bile alışırdı;yokluğa alıştığı gibi...
Sayfa 80Kitabı okudu
Yoksulların da bir afyonu vardı : Korunaklı, sıcak evlerinde; karınları tok, sırtları pek dürzülerin yoksullar için hazırladığı şükür eksenli sözcüklerdi bunlar.
Sayfa 54Kitabı okudu
Mavi göğün kucağındaki bulutlar köpük köpüktü.
Sayfa 55Kitabı okudu
Herkes özgürdü.
Herkes dürüsttü.
Herkes zengindi.
Herkes yardımseverdi.
Herkes mutluydu.
Herkes kalabalıktı.
Bu herkesler...
Bu her şeyler...
Sayfa 46Kitabı okudu
Neyzen Tevfik
Hiçbir örgütlü yapıyı kabul etmeyen, bütün örgütlü yapılara tek başına başkaldıran o meşhur anarşist...
Sayfa 27Kitabı okudu
Savaşmak aptallara özgüydü; insanca, kaybedeceğini bildiği halde savaşmaksa enayiliğin ta kendisiydi.
Sayfa 25Kitabı okudu
İnsanlar dille değil gönülle anlaşılır...
Sayfa 18Kitabı okudu
Oyunun bir kuralı vardı, bu yazısız bir kuraldı: Birileri mazlum olacaktı, birileri de zalim...
Sayfa 7Kitabı okudu
Kadın insanoğlunun ilk anasıydı! Görmezden gelinen, hor görülen...
Sayfa 7Kitabı okudu
"Tanrı uçar dururdu, insanoğluysa tekti. O da uçar dururdu, sanki Tanrı'ya eşti. Sandı ki insanoğlu bununla bütün oldum. Ben çok güçlendim artık, Tanrı'dan üstün oldum."
Sayfa 6Kitabı okudu
"Yerin yer olduğunda, sularla kaplıydı her yer. Ne gök vardı, ne de ay, ne güneş, ne de bir yer. Tanrı uçar dururdu."
Sayfa 5Kitabı okudu