Yol Arkadaşım Olur musun?
Metin KarabaşoğluSözler ve Alıntılar
Kibir, Kibir, Kibir bu belayı anlatan güzel bir hikaye
Sûfilerden biri, günlerden bir gün, tavaf esnasında meddahları arasında yürüyen bir kişi görmüştü. Meddahları o kişi için kalabalığı yarıyor: o rahat tavaf etsin diye halkın tavafına mani oluyorlardı.
Aynı sûfi, yıllar sonra aynı adamı Bağdat köprüsünde gördü. Bu kez adamın yanında meddahlar filan yoktu. Perişan haldeydi ve halktan birşeyler dileniyordu.
Sûfi hayrete düştü. Adam, sûfinin şaşkınlığını farkedince, ona dedi ki: "Ben insanların tevazu gösterdiği bir yerde kibirlendim. İnsanların kendilerini yüksek gördüğü bir yerde beni zillete ve aşağılanmaya mahkum ederek de. Hak Teâlâ başımı belaya soktu."
Allah ile beraber olup da sıkılan kimse görmedim.
asıl sultanlık mânâ âleminin sultanlığıdır...
Eğer sen Allah için bir arkadaş arıyorsan, sen onun yükünü almalı, onun zahmetine katlanmalısın.
"Mü'minlerin kalblerinin, Allah'ın zikri karşısında huşû duymalarının zamanı gelmedi mi?" (Hadid, 57:16)
"Ben" dedi, "dünyada bu iki topluluğu; bilginlerle zahidleri seviyorum."
Cihan görmüş bilge bir vezir oradaydı:
"Padişahım" dedi, "sevginin şartı, her iki zümreye iyilik etmeni gerekli kılar."
Padişah sordu:
"Nasıl?"
Vezir cevap verdi:
"Bilginlere para vermelisin ki, daha da çok okusunlar. Zahidlere birşey vermemelisin ki, zahid kalsınlar."
tasavvuf yolunda asıl marifetin keramet değil. Allah'ın emir ve yasaklarını ve Resûlullah'ın sünnetini takip etmek...