-
Baskı Tarihi:2007
-
Sayfa Sayısı:142
-
ISBN:6353049002
-
Yayınevi:Çıra Yayınları
-
Kitabın Türü:
Kitaptan 8 Alıntı
"Ey Rabb'imiz! Üzerimize sabır yağdır. Ayaklarımızı kaydırma. Kafir kavme karşı bize yardım et." (Bakara-250)
Ayaklarımızı kaydırma.. Bu kaygan zeminde, kaypak insanlar arasında ayaklarımıza kuvvet ver. Baştan çıkarıcı, tahrikkar tavırlar karşısında, "haydi gelsene" tekliflerinin cazibesi karşısında ayaklarımızı sabit tut..Yol Risalesi, Ramazan Kayan (Sayfa 34)
Ey Hanif Yolcu!
Tevhidi duruşunu bozma... İdeolojilerin karanlık dünyasında gezinme. Felsefenin meşkuk ve meçhul belirsizliğine kapılma.. Hikmeti ara.. Kitaba tutun..
... adem'in çocukları olarak kendimize sormamız gerekmiyor mu? İlgi alanımız da hangi "yasak ağaçlar" var? Ayaklarımız bizi nereye taşıyor? Nereye gidiyoruz? Güzergahımızdaki şeytani tekliflere tavrımız nedir? Yasakların çekim gücü karşısında mukavemetimiz ne kadar?
Yol yorgunluğunu atmak için Kur'an'la soluklan, namazla rahatla, zikirle ferahla, dua ile güçlen, takva ile diril ve her şeyinle yürü; kaleminle, yüreğinle, beyninle, bileğinle yürü...
Yürüme mecalimizi bir ölçelim... Hazırsanız?
Gecenin seherinde, yatağımızla, seccademiz arasındaki mesafe, sadece bir adım... İşte bu bir adımı, atabilme güç ve iradesine sahip miyiz? O saatte bu adımı atabilen kaç adamımız var? Bir adımlık mesafe... Nasıl da uzuyor? Yatağa gömüldükten sonra, doğrulun, doğrulabilirseniz... Yastıktaki başınızı kaldırıp secdeye uzatın takatiniz varsa? Gece yarılarına kadar ekranın karşısında yığılıp kalanların, seherde ses vermesi beklenebilir mi?
Güzel yolcu!
Öyle güzel yürümelisin ki, yolunu kesmeye gelen şaşkınlar, sen de "gerçeği" bulsunlar...
Yürüyen her mü'min, attığı her adımın "Allah için" olması gerektiğini idrak ettikten sonra, yürüyüş tarzının ve ahlakının da Kur'an tarafından belirlendiğinin bilincinde olacaktır... Her yolcu Kur'an ahlakı ile ahlaklanmak, vahyin terbiyesinden geçmek ayetlerden hareketle adresini bulmak durumundadır...
Yalnız da kalsak kitlelerle sürüklenmeden istikamet üzere bir yürüyüşü sürdürebilmeliyiz... Zaten önemli olan yolun başında, ortasında ya da sonunda olmak değildir... Bizden istenen Hak yolda olmaktır... Nefesimiz nereye, ne kadar yetiyorsa... Karınca olup yola koyulmak var... Kabe'ye varıp varmamak başka... Herkes Kabe'ye varmayabilir, etrafında tavaf etmeyebilir, Hacerül Esved'e yüz sürmeyebilir, ama bir insan, bu yola girme aşkını taşıyorsa ve bunu dert edinmişse sorunu çözmüş, hedefi yakalamış demektir. Koşarken mutlaka "başarmak" ve "kazanmak" için değil... Böyle bir saplantı bize hedeften koparabilir... Çünkü "başarı" ve "kazanç" izafidir... Esas olan "yol"da olmaktır... "İhlas" ve "istikamet"i bulmaktır... Önemli olan "yürüyüş" sevdasının yürekleri sarması... Öyle ki bu sevda, kimi zaman uykuları bölecek, kimi zaman rüyalara girecek...
