Yunus Emre İle Aşk Yolculuğu Gönderileri
Yunus Emre İle Aşk Yolculuğu kitaplarını, Yunus Emre İle Aşk Yolculuğu sözleri ve alıntılarını, Yunus Emre İle Aşk Yolculuğu yazarlarını, Yunus Emre İle Aşk Yolculuğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yûnus, kibr'i, dağ başlarında oturan ve yol kesen harâmilere benzetir.
Neyi sever isen îmanın oldur
Niçe sevmeyesin sultânın oldur
Gönül, büyük bir cihândır. Nefis terkedilmeli, gönül denen büyük cihâna gidilmelidir.
Sayfa 76 - H YayınlarıKitabı okudu
Dervîş Yûnus bu sözü eğri büğrü söyleme
Seni sıgaya çeken bir Molla Kâsım gelir
H YayınlarıKitabı okudu
Elif okuduk ötürü
Pazar eyledik götürü
Yaradılanı severiz
Yaradandan ötürü
Sayfa 64 - H YayınlarıKitabı okudu
"Yûnus Tapduk'a otuz yıl hizmet etti. Fakat, kendisine bâtın âleminden bir şey açılmamıştı. O da kaçıp dağlara, kırlara düştü. Bir gün bir mağarada yedi ere rastladı, onlarla arkadaş oldu. Her gece onlardan biri duâ eder, duâsı bereketiyle bir sofra yemek gelirdi. Sıra Yûnus'a geldi, O da, duâ etti:
-Yâ Rabbi, benim yüzümü kara çıkarma. Onlar kimin hürmetine duâ ediyorlarsa, Onun hürmetine beni utandırma." dedi. O gece iki sofra yemek geldi.
-Kimin yüzü suyu hürmetine duâ ettin?" diye sordular.
-Önce siz söyleyin" dedi. Onlar:
-Biz Tapduk Emre'nin kapısında otuz sene hizmet eden erin hürmetine duâ ederiz, dediler. Yûnus bunu duyunca hemen geri döndü ve doğru gelip Ana Bacı'ya sığındı.
-Amân beni bağışlat, dedi. Ana Bacı dedi ki:
-Tapduk, sabah namazına abdest almak için çıkar. Kapı eşiğine yat. Üstüne basınca bu kim diye sorar. Ben, "Yûnus" derim. "Hangi Yûnus?" derse bil ki, gönlünden çıkmışsın! "Bizim Yûnus mu" derse ayaklarına kapan, kendini bağışlat.
Yûnus Ana Bacı'nın dediği gibi eşiğe yattı. Tapduk Emre'nin gözleri görmezmiş. Ana Bacı koluna girer, abdest almağa götürürmüş, o sabah gene götürürken ayağı Yûnus'a değdi. "Bu kim?" diye sordu. Ana Bacı,
-Yûnus! dedi. Tapduk:
-Bizim Yûnus mu? deyince, Yûnus Tapduk'un ayaklarına kapanıp suçunu bağışlattı.
Sayfa 52 - H yayınlarıKitabı okudu
"Yûnus Tapduk'a otuz yıl sadakatla hizmet etti. Odun taşımaktan sırtı yara oldu. Fakat kimseye belli etmedi. Şeyhi onu severdi. Bu, öbür dervîşlere ağır geldi. Şeyhin kızını seviyor da onun için bu ağır hizmete katlanıyor, dediler. Bu dedikoduyu Tapduk'a duyurdular. Tapduk, Yûnus'un hâlini bilirdi. Onları doğru yola getirmek, şüphelerini gidermek için, bir gün Yûnus'a tekkeye hep düzgün odun getirmesinin sebebini sordu. Yûnus:
-Doğru olmayan bu kapıya lâyık değildir! diye cevap verdi. Tapduk:
-Söyle Yûnus'um söyle!" dedi. Yûnus bu nefesin bereketiyle şâir oldu. Sonra Tapduk, dervîşler yalancı çıkmasınlar, utanmasınlar diye kızını da Yûnus'a verdi. Bu kız Kur'ân okurken akan sular durur, dinlerdi."
Sayfa 51 - H YayınlarıKitabı okudu
"Vilâyet erine vardım, bana nasîb sundular alıcımın her çekirdeği başına on nefes verdiler, kâil olmadım. Ne olmayacak iş ettim, gâfil oldum. İmdi bu buğday bir niçe gün içinde tükenir, nefes ise ölünceye dek tükenmez. Ola ki, himmet ettikleri nasibi vereler."
Sayfa 48 - H YayınlarıKitabı okudu
Yûnus çağırırlar adım gün geçdikçe artar odum
İki cihânda maksûdum bana seni gerek seni
Miskîn Yûnus zehr-i kâtil aşk elinden tiryâk olur
İlm ü amel zühd ü tâat pes helâl olmaya
Sayfa 116Kitabı okuyacak