Aşk bazen kendine götürüyor insanı...
Kendini bulmak öylesine güzel ki, gün geliyor, aşık olunanı bile unutuyor insan.
Her şeyi bir yana bırakıp, yüreğindeki çobanyıldızının peşinden gidiyor. Bu öyküyü yeniden yazarken, çocukluk ve genç kızlık yıllarına dönmek çok zor oldu. Zaman zaman acı verdi bana.
Ama gelecekle aramda sağlam köprüler kurmak için, kendimle ve geçmişimle hesaplaşmak zorundayım.
Ve her şeye rağmen yazmalıydım...
Kendim olmak için!
