Yürek Çıkmazı
Atike HınçlıerYürek Çıkmazı Gönderileri
Yürek Çıkmazı kitaplarını, Yürek Çıkmazı sözleri ve alıntılarını, Yürek Çıkmazı yazarlarını, Yürek Çıkmazı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Şiddet görmüş bütün kadınlar ve çocuklara..
Bir insanı hem çok sevip hem de nefret o gün babamdan öğrenmiştim. O gün babama olan nefretimin bir daha sevgiye dönüşmeyeceğini anladığım gündü..
Sayfa 182 - Cinius yayınlarıKitabı okudu
Gülmeyi unutmuştum uzun zamandır..
Oysa hepimiz çocuktuk ama sırtımızdaki yükü taşıyabilecek kadar büyümüştük.
Sayfa 154Kitabı okudu
Çocuklar okula gider, anne babaları ise işe giderlerdi ama bana yasaktı oyun ve kitaplar. Benim ellerim kirli ve nasırlıydı..
Sayfa 152Kitabı okudu
“Kimi aşkını işler halıya, kimi de hayallerini.” dedi Ayşe abla. Benim aşkım yoktu işleyecek, diye düşündüm. Sonra annem geldi aklıma.
Yürek Çıkmazı
Bir çocuğa söylenebilecek en acı gerçek, "Annen öldü." sözü olmalıydı.
Sayfa 192 - Cinius YayınlarıKitabı okudu
Babam kendini öldürmüş. Nerede ölmüş, nasıl ölmüş, niye yapmış bunu? Birinin kendini öldürmesi ne demek? Allah'ım, sen aklıma mukayyet ol.
Sayfa 192 - Cinius YayınlarıKitabı okudu
"Bir insanı hem çok sevip hem de nefret etmenin ne demek olduğunu o gün babamdan öğrenmiştim. O gün, babama olan nefretimin bir daha sevgiye dönüşmeyeceğini anladığım gündü."
Sayfa 182 - Cinius YayınlarıKitabı okudu
"Babam gerçekten çok güçlüydü. Evde herkesi dövebiliyordu ..."
Sayfa 180 - Cinius YayınlarıKitabı okudu
"Güneş bizim için mi doğacak yani?"
"Sabırlı olursan evet."
Sayfa 179 - Cinius YayınlarıKitabı okudu
"İçimdeki çığlığı ise hiç kimse duymuyordu."
Sayfa 157 - Cinius YayınlarıKitabı okudu
"Yoksul olmayı ben seçmemiştim."
Sayfa 152 - Cinius YayınlarıKitabı okudu
Çocuklar okula gider, anne babaları ise işe giderlerdi ama bana yasaktı oyun ve kitaplar. Benim ellerim kirli ve nasırlıydı. Saçlarım da keçe gibi sertti ve bazen de bitleniyordu.
Sayfa 152 - Cinius YayınlarıKitabı okudu
Çocuk bile olamadan yetişkinliğe geçmiştim. Zaten ne oyuncağım olmuştu ne de oyun oynadığım bir günüm. Bizim evde hep gözyaşı ve hüzün vardı. Beş yaşıma gelip kardeşime bakmakla görevlendirildiğimde başlamıştı ilk işim. Sonra ev işlerinde anneme yardım ederek devam etti. Şimdi ise kendimi işçi çocuk olarak bulmuştum.
Sayfa 152 - Cinius YayınlarıKitabı okudu